Το ακόλουθο δελτίο τύπου συνυπογράφουν η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων και το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών.
Οι φωτογραφίες που επισυνάπτονται τραβήχτηκαν στη διάρκεια της επίσκεψης και είναι από τον θάλαμο στον οποίο μπήκε η φωτιά και τραυματίστηκαν 7 ανήλικοι κρατούμενοι.
--
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
Ακαδημίας 62, 5ος όροφος, Αθήνα, Τηλέφωνο: 210-3635667, [email protected]
Κοινωνικό Κέντρο - Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23 & Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη (2310-265346) [email protected]
http://www.keli.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ «ΧΩΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ» ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ
Κανένα παιδί σε κελί!
Την Τετάρτη 30 Νοέμβρη 2011, Επιτροπή στην οποία συμμετείχαν μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, της Επιτροπής Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της Ομάδας δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, της Διεθνούς Αμνηστίας καθώς και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης, πραγματοποίησαν επίσκεψη στο κέντρο κράτησης ανηλίκων αλλοδαπών της Αμυγδαλέζας.
Όπως ενημερωθήκαμε εκεί, ο χώρος δεν είναι κέντρο κράτησης αλλά χώρος φιλοξενίας «Πρότυπο Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων Αλλοδαπών Αμυγδαλέζας». Φιλοξενία με αστυνόμευση, φρούρηση και πλήρη ανελευθερία. Εκεί λοιπόν σε 4 κλειστούς (με λουκέτο) θαλάμους των 10 ατόμων, ο καθένας με τσιμεντένια χτιστά κρεβάτια, «φιλοξενούνται» 24 άτομα διαφόρων εθνικοτήτων, ηλικίας από 12 ετών μέχρι 18 ετών. Οι ανήλικοι δεν έχουν προσωπικά αντικείμενα, δεν τους παρέχονται σεντόνια και μαξιλάρια, ενώ τους έχουν αφαιρέσει και τα κορδόνια των παπουτσιών τους. Ο μόνος λόγος κράτησής τους είναι ότι δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα και γι’ αυτό το κράτος αποφάσισε να τους απελάσει στη χώρα τους ή να τους κρατήσει εκεί μέχρι να βρεθεί πραγματικός χώρος φιλοξενίας. Οι απαντήσεις σχετικά με τη σκοπιμότητα της κράτησης ήταν ασαφείς και αντιφατικές. Δεν δόθηκαν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των απελάσεων που τελικά πραγματοποιούνται, ούτε -έστω κατά προσέγγιση- σχετικά με τον αριθμό των ανηλίκων που έχουν μεταφερθεί σε κέντρα φιλοξενίας του Υπουργείου Υγείας ή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Αβίαστα συμπεραίνουμε ότι για την πλειονότητα των ανηλίκων η απέλαση είναι ανέφικτη και παρόλα αυτά εκτίουν τιμωρητικά 6 και πλέον μήνες κράτησης και έπειτα αφήνονται ελεύθεροι. Πρόκειται για κατάχρηση της διοικητικής κράτησης, για ακραία και εκτός κάθε έννοιας προστασίας αντιμετώπιση των ανήλικων μεταναστών, για πρακτική που ουσιαστικά δεν διακρίνει μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων.
Πληροφορηθήκαμε ότι τελικά τις παροχές που πρέπει να προσφέρει το κράτος στα παιδιά κρατούμενους, τις παρέχουν ΜΚΟ. Γιατρός από ΜΚΟ, διερμηνείς από ΜΚΟ, δημιουργική απασχόληση ΜΚΟ, κουβέρτες και ρούχα από ΜΚΟ. Τα προγράμματα όμως των ΜΚΟ κάποτε τελειώνουν. Ενδεικτικό ότι η ψυχαγωγία, η οποία περιορίζεται σε ποδόσφαιρο μία φορά την εβδομάδα έχει να γίνει μία φορά το μήνα, διότι απλώς η ΜΚΟ σταμάτησε να έρχεται. Τα περισσότερα παιδιά δεν γνωρίζουν τον λόγο κράτησής τους καθώς κανένας δεν τους τον εξήγησε σε γλώσσα που να κατανοούν. Η επικοινωνία τους με τους συγγενείς τους γίνεται με δυσκολία, γιατί ενώ μας διαβεβαίωσαν ότι τους παρέχονται τηλεφωνικές κάρτες, τα ίδια τα παιδιά μας είπαν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ από την υπηρεσία.
Ο άθλιος, κατεστραμμένος (μόνο μια βρύση από τις 8 δούλευε στα μπάνια) και αφιλόξενος χώρος είναι και μερικώς καμένος καθώς πριν από ένα μήνα κρατούμενοι έβαλαν φωτιά στα στρώματα του θαλάμου τους διαμαρτυρόμενοι για την κράτησή τους και διεκδικώντας την ελευθερία τους, με αποτέλεσμα 7 από τα παιδιά να μεταφερθούν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση, ενώ χαρακτηριστική ήταν η ολιγωρία των υπευθύνων να επέμβουν για να σβήσουν τη φωτιά. Τελικά οι επτά ανήλικοι αφέθηκαν ελεύθεροι με εντολή εισαγγελέα. Όταν ρωτήσαμε: «πρέπει να βάλουν φωτιά, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, για να αποκτήσουν την ελευθερία τους;», η απάντηση που λάβαμε είναι ότι «και αυτή είναι μια ερμηνεία». Οι κανόνες πυρασφάλειας που προβλέπονται για τέτοιους χώρους δεν τηρούνται καθώς δεν υπάρχει σύστημα αυτόματης πυρόσβεσης, ούτε οι πόρτες ανοίγουν αυτόματα σε περίπτωση φωτιάς, καθώς κλειδώνουν με λουκέτο. Την ώρα της φωτιάς χρειάστηκε τροχός για να κοπεί το λουκέτο.
Είναι τουλάχιστον απάνθρωπο να κρατούνται παιδιά και μάλιστα ακόμα και 12 χρονών σε τέτοιες συνθήκες, με στρώματα κατεστραμμένα, βρόμικες κουβέρτες, χωρίς καμία εκπαίδευση και για διαστήματα που μπορεί να ξεπερνούν και τους 13 μήνες.
• Απαιτούμε το κλείσιμο των κρατητηρίων ανηλίκων της Αμυγδαλέζας.
• Απαιτούμε δομές στήριξης, φροντίδας και πρόνοιας για τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
• Απαιτούμε να καταργηθεί κάθε φυλακή και χώρος κράτησης ανηλίκων.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Οι φωτογραφίες που επισυνάπτονται τραβήχτηκαν στη διάρκεια της επίσκεψης και είναι από τον θάλαμο στον οποίο μπήκε η φωτιά και τραυματίστηκαν 7 ανήλικοι κρατούμενοι.
--
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
Ακαδημίας 62, 5ος όροφος, Αθήνα, Τηλέφωνο: 210-3635667, [email protected]
Κοινωνικό Κέντρο - Στέκι Μεταναστών, Ερμού 23 & Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη (2310-265346) [email protected]
http://www.keli.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ «ΧΩΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ» ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ
Κανένα παιδί σε κελί!
Την Τετάρτη 30 Νοέμβρη 2011, Επιτροπή στην οποία συμμετείχαν μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, της Επιτροπής Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της Ομάδας δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, της Διεθνούς Αμνηστίας καθώς και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης, πραγματοποίησαν επίσκεψη στο κέντρο κράτησης ανηλίκων αλλοδαπών της Αμυγδαλέζας.
Όπως ενημερωθήκαμε εκεί, ο χώρος δεν είναι κέντρο κράτησης αλλά χώρος φιλοξενίας «Πρότυπο Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων Αλλοδαπών Αμυγδαλέζας». Φιλοξενία με αστυνόμευση, φρούρηση και πλήρη ανελευθερία. Εκεί λοιπόν σε 4 κλειστούς (με λουκέτο) θαλάμους των 10 ατόμων, ο καθένας με τσιμεντένια χτιστά κρεβάτια, «φιλοξενούνται» 24 άτομα διαφόρων εθνικοτήτων, ηλικίας από 12 ετών μέχρι 18 ετών. Οι ανήλικοι δεν έχουν προσωπικά αντικείμενα, δεν τους παρέχονται σεντόνια και μαξιλάρια, ενώ τους έχουν αφαιρέσει και τα κορδόνια των παπουτσιών τους. Ο μόνος λόγος κράτησής τους είναι ότι δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα και γι’ αυτό το κράτος αποφάσισε να τους απελάσει στη χώρα τους ή να τους κρατήσει εκεί μέχρι να βρεθεί πραγματικός χώρος φιλοξενίας. Οι απαντήσεις σχετικά με τη σκοπιμότητα της κράτησης ήταν ασαφείς και αντιφατικές. Δεν δόθηκαν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των απελάσεων που τελικά πραγματοποιούνται, ούτε -έστω κατά προσέγγιση- σχετικά με τον αριθμό των ανηλίκων που έχουν μεταφερθεί σε κέντρα φιλοξενίας του Υπουργείου Υγείας ή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Αβίαστα συμπεραίνουμε ότι για την πλειονότητα των ανηλίκων η απέλαση είναι ανέφικτη και παρόλα αυτά εκτίουν τιμωρητικά 6 και πλέον μήνες κράτησης και έπειτα αφήνονται ελεύθεροι. Πρόκειται για κατάχρηση της διοικητικής κράτησης, για ακραία και εκτός κάθε έννοιας προστασίας αντιμετώπιση των ανήλικων μεταναστών, για πρακτική που ουσιαστικά δεν διακρίνει μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων.
Πληροφορηθήκαμε ότι τελικά τις παροχές που πρέπει να προσφέρει το κράτος στα παιδιά κρατούμενους, τις παρέχουν ΜΚΟ. Γιατρός από ΜΚΟ, διερμηνείς από ΜΚΟ, δημιουργική απασχόληση ΜΚΟ, κουβέρτες και ρούχα από ΜΚΟ. Τα προγράμματα όμως των ΜΚΟ κάποτε τελειώνουν. Ενδεικτικό ότι η ψυχαγωγία, η οποία περιορίζεται σε ποδόσφαιρο μία φορά την εβδομάδα έχει να γίνει μία φορά το μήνα, διότι απλώς η ΜΚΟ σταμάτησε να έρχεται. Τα περισσότερα παιδιά δεν γνωρίζουν τον λόγο κράτησής τους καθώς κανένας δεν τους τον εξήγησε σε γλώσσα που να κατανοούν. Η επικοινωνία τους με τους συγγενείς τους γίνεται με δυσκολία, γιατί ενώ μας διαβεβαίωσαν ότι τους παρέχονται τηλεφωνικές κάρτες, τα ίδια τα παιδιά μας είπαν ότι κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ από την υπηρεσία.
Ο άθλιος, κατεστραμμένος (μόνο μια βρύση από τις 8 δούλευε στα μπάνια) και αφιλόξενος χώρος είναι και μερικώς καμένος καθώς πριν από ένα μήνα κρατούμενοι έβαλαν φωτιά στα στρώματα του θαλάμου τους διαμαρτυρόμενοι για την κράτησή τους και διεκδικώντας την ελευθερία τους, με αποτέλεσμα 7 από τα παιδιά να μεταφερθούν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση, ενώ χαρακτηριστική ήταν η ολιγωρία των υπευθύνων να επέμβουν για να σβήσουν τη φωτιά. Τελικά οι επτά ανήλικοι αφέθηκαν ελεύθεροι με εντολή εισαγγελέα. Όταν ρωτήσαμε: «πρέπει να βάλουν φωτιά, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, για να αποκτήσουν την ελευθερία τους;», η απάντηση που λάβαμε είναι ότι «και αυτή είναι μια ερμηνεία». Οι κανόνες πυρασφάλειας που προβλέπονται για τέτοιους χώρους δεν τηρούνται καθώς δεν υπάρχει σύστημα αυτόματης πυρόσβεσης, ούτε οι πόρτες ανοίγουν αυτόματα σε περίπτωση φωτιάς, καθώς κλειδώνουν με λουκέτο. Την ώρα της φωτιάς χρειάστηκε τροχός για να κοπεί το λουκέτο.
Είναι τουλάχιστον απάνθρωπο να κρατούνται παιδιά και μάλιστα ακόμα και 12 χρονών σε τέτοιες συνθήκες, με στρώματα κατεστραμμένα, βρόμικες κουβέρτες, χωρίς καμία εκπαίδευση και για διαστήματα που μπορεί να ξεπερνούν και τους 13 μήνες.
• Απαιτούμε το κλείσιμο των κρατητηρίων ανηλίκων της Αμυγδαλέζας.
• Απαιτούμε δομές στήριξης, φροντίδας και πρόνοιας για τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
• Απαιτούμε να καταργηθεί κάθε φυλακή και χώρος κράτησης ανηλίκων.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
