ΑΡΧΕΙΟ

 
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δημοσιεύματα για μας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δημοσιεύματα για μας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη, 20 Ιούνιος 2007

Πορεία στην Καλλιθέα

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Με συνθήματα, όπως «Σε κάθε γωνία υπάρχει Αστυνομία - Η χούντα δεν τελείωσε το '73», διαδηλωτές έκαναν πορεία προς το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας, διαμαρτυρόμενοι για τον ξυλοδαρμό του 33χρονου μέσα στο τμήμα γιατί ενοχλούσε -λέει- τον κόσμο με τις φωνές του... «συνοδευόμενοι» από δύο τουλάχιστον διμοιρίες των ΜΑΤ. Μία αστυνομική κλούβα τούς απέκλεισε ένα οικοδομικό τετράγωνο πριν από τα κρατητήρια, όπου σκόπευαν να φθάσουν.

Την πορεία από το σταθμό του ηλεκτρικού της Καλλιθέας μέχρι το Αστυνομικό Τμήμα, στις 7, χθες το απόγευμα, διοργάνωσε η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Συμμετείχαν μέλη οργανώσεων της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, δημότες της Καλλιθέας καθώς και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην ανακοίνωσή τους για τον 33χρονο, που βρίσκεται σε κώμα, αναφέρουν: «Τον οδήγησαν στο Αστυνομικό Τμήμα και τον χτύπησαν. Ξέσπασαν επάνω του παραπάνω από ένας "άνθρωποι", με παραπάνω από ένα "θλώντα αμβλέα όργανα". Θα τους φάνηκε απειλητικός ένας άνδρας με βαριά ψυχική πάθηση, που προσπαθούσε να προστατεύσει το κεφάλι του απ' τα χτυπήματα με χέρια δεμένα με χειροπέδες. Αδιάψευστος μάρτυρας η ιατροδικαστική εξέταση που δηλώνει ότι σταμάτησαν να τον χτυπούν μόνο όταν έπεσε σε κώμα. Με ελάχιστες ελπίδες ανάρρωσης, ο Χρήστος Χρονόπουλος νοσηλεύεται από το βράδυ της 22ας Μαΐου μέχρι σήμερα στο Θριάσιο Νοσοκομείο».

Γ.Δ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=20.06.2007,id=76941220

Τρίτη, 19 Ιούνιος 2007

«Ως εδώ»

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ Α.Τ. ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ


Να υψώσουμε τη φωνή μας και να φωνάξουμε ό,τι δεν μπόρεσε εκείνος, αλλά και οι υπόλοιποι άνθρωποι που κακοποιήθηκαν, το δικό μας «Ως εδώ» στην αστυνομική αυθαιρεσία, καλεί η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, σήμερα, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας.

Οπως αναφέρουν στο κάλεσμά τους, η διαμαρτυρία δεν αφορά μόνο τον 33χρονο που εξακολουθεί να νοσηλεύεται σε κώμα στο Θριάσιο Νοσοκομείο, από τις 22 Μαΐου όταν μεταφέρθηκε σε κώμα από το συγκεκριμένο Τμήμα, ούτε το φρικιαστικό βίντεο κακοποίησης των δύο κρατουμένων στο Τμήμα της Ομόνοιας, αλλά όλα τα κρούσματα αστυνομικής βίας που το τελευταίο χρονικό διάστημα διαδέχονται το ένα το άλλο (ξυλοδαρμός Ιρακινού πρόσφυγα στο Α.Τ. Χανίων, εξευτελισμός και κακοποίηση Μολδαβής στη ΓΑΔΑ, τους νεαρούς κατηγορούμενους για απόπειρα εμπρησμού, τον πυροβολισμό οδοντοτεχνίτη στο Ωραιόκαστρο).

Η διαμαρτυρία γίνεται για όλα όσα έχουν γίνει γνωστά και όσα είναι άγνωστα. «Ως εδώ! Η αστυνομική "ψευτο-μαγκιά" που σηκώνει το χέρι (και το όπλο) για να χτυπήσει και να ταπεινώσει μετανάστες και ψυχικά ασθενείς πρέπει να βρει απέναντί της όλη την κοινωνία. Το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις δολοφονικής αστυνομικής αυθαιρεσίας. Ας γίνει η τελευταία!» επισημαίνει στο κάλεσμά της η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, που καλεί σε συγκέντρωση, σήμερα, στις 7 το απόγευμα, στον σταθμό του Ηλεκτρικού της Καλλιθέας.

Σε άμεση κινητοποίηση που θα βάλει τέλος στην «αστυνομική αυθαιρεσία και θα αλλάξει ριζικά το σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας, που θα λειτουργεί με διαδικασίες θεραπευτικής συνάντησης και όχι αστυνομικού εξαναγκασμού και βίας» καλεί η Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=1216932

Κυριακή, 17 Ιούνιος 2007

Καλύτερα να μου κάνουν ένεση να πεθάνω

 

Το κείμενο που ακολουθεί με την συγκλονιστική μαρτυρία του κρατούμενου Χρήστου Καραμπίνη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εποχή" την Κυριακή 17 Ιουνίου και αναδημοσιεύτηκε στο Αριστερό Παράθυρο:


http://aristeroparathiro.pblogs.gr/2007/06/kalytera-na-moy-kanoyn-enesh-na-pethanw.html

Τετάρτη, 16 Μάϊος 2007

Ο Κορυδαλλός σωπαίνει

 

LIFO

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Για να μη θυμόμαστε την απελπιστική κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος μόνο όταν γίνονται εξεγέρσεις, ζητήσαμε τις προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν ως κρατούμενοι τη φρίκη του Κορυδαλλού.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΣΚΡΙΒΑΝΟ
ΦΩΤΟ: ΣΚΕΥΗ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ

Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, όπερ σημαίνει “όχι ο ένας πάνω στον άλλον, όχι μεταγωγές όταν κάποιος τολμάει να μιλήσει για τα δικαιώματά του, άδειες σε όλους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με παραπάνω από ένα γιατρό για όλη τη φυλακή, μεροκάματα για όλους και όχι μόνο για ‘τους δικούς μας’, όχι με τις χούφτες τα χάπια για να είναι σε φαρμακευτική καταστολή η φυλακή”

Ο Γιάννης Δημητρόπουλος, 28 χρονών σήμερα, μπήκε στον Κορυδαλλό τον Νοέμβριο του 2001, προφυλακισμένος για 10 γραμμάρια ηρωίνης που του βρήκανε στην Αμαλιάδα. Δεν φοβάται να πει το όνομά του γιατί έτσι κι αλλιώς οι εφημερίδες στα μέρη του το γράψανε με μεγάλα γράμματα και όταν μπήκε και όταν βγήκε - «τσιμπούκι με κάνανε» λέει. «Από το Μεταγωγών έφτασα στον Κορυδαλλό κατά τις πεντέμισι το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, και με στείλανε κατευθείαν στη Γ΄ Πτέρυγα. Παρένθεση, για να σου δώσω να καταλάβεις: Η Α' Πτέρυγα ήτανε του δεσμοφύλακα που έκανε το κουμάντο. Εκεί έβαζε τους δικούς του, όσους είχανε άκρες. Στη Β΄ ήτανε τα χάπια, στη Γ΄ η πρέζα, στην Ε΄ όσοι εργάζονταν. Και στη Δ΄, όπως έλεγε κι εκείνος ο δεσμοφύλακας, τα σκατά της φυλακής. Πριν πάρω τον δρόμο για τη Γ΄ με εξέτασε ένας υπάλληλος. «Πρεζάκιας είσαι; Θα φας καλά εδώ μέσα» ήταν η πρώτη του κουβέντα. Με πήγε σε ένα δωμάτιο, με έβαλε να γδυθώ και να αδειάσω το σάκο μου. Μετά με έβαλε να κάτσω γονατιστός στα τέσσερα και να βήξω, μήπως είχα κρύψει τίποτα. Την πρώτη νύχτα δεν έκλεισα μάτι. Είχα τα στερητικά, άκουγα ουρλιαχτά· άλλος να κλαίει, άλλος να χτυπιέται, άλλος να βαράει τις πόρτες. Άκου, βλέπε και μη μιλάς είναι ο νόμος». Ο Γιάννης στους 4 μήνες έκανε αίτηση για υπό όρους απόλυση, πλήρωσε και τρία εκατομμύρια δραχμές και βγήκε. Δυόμισι χρόνια τώρα είναι καθαρός.

Παρένθεση.

Πριν λίγο καιρό γίνανε εξεγέρσεις. Με αρχή το Μαλανδρίνο επεκτάθηκαν και σε άλλες φυλακές, μεταξύ αυτών και στη Δ΄ Πτέρυγα των φυλακών του Κορυδαλλού. «Υπάρχουνε καταγγελίες για άγρια καταστολή - 100 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν για πρώτες βοήθειες» υποστηρίζει ο δικηγόρος Παναγιώτης Λυμπέρης, δικηγόρος του Παναγιώτη Γεωργιάδη. Τα αιτήματα της εξέγερσης; Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, όπερ σημαίνει «όχι ο ένας πάνω στον άλλον, όχι μεταγωγές όταν κάποιος τολμάει να μιλήσει για τα δικαιώματά του, άδειες σε όλους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με παραπάνω από ένα γιατρό για όλη τη φυλακή, μεροκάματα για όλους και όχι μόνο για "τους δικούς μας", όχι με τις χούφτες τα χάπια για να είναι σε φαρμακευτική καταστολή η φυλακή» λέει ο Πάνος Λάμπρου, από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Κλείνει η παρένθεση.

Θυμός.

Ο Νίκος Κοβάνης τη φυλακή τη γνώρισε στα 17. Όχι στον Κορυδαλλό· ως ανήλικος οδηγήθηκε στη Λάρισα, όπου υπήρχε τότε -το '89- ένα υποτυπώδες τμήμα ανηλίκων. Χρήστης ήδη, έκλεβε κασετόφωνα και κάποια στιγμή τον πιάσανε. «Όταν μπήκα μέσα ήμουν πολύ μικρός - ξέρεις τώρα πώς είσαι στα 17 σου. Δεν είχα προσδιοριστεί ακόμα ως προσωπικότητα, πίστεψα ότι ο ρόλος μου ήταν αυτός, όλο αυτό το πράγμα γύρω από την παραβατικότητα». Αποφυλακίστηκε ύστερα από ένα χρόνο. «Βγήκα θυμωμένος. Πολύ θυμωμένος, με ένα αίσθημα εκδίκησης». Και δώστου χρήση, κλοπές, ληστείες. Στον Κορυδαλλό μπήκε το '94. «Τότε απέκτησα και μια ακόμα πιο στενή σχέση με την ηρωίνη» λέει και γελάει. «Ξέρεις, αυτό που με πείραζε πιο πολύ στη φυλακή ήταν η ταπείνωση. Σχεδόν ο καθένας εκεί έχει μια εξουσία επάνω σου· από το διευθυντή, το δεσμοφύλακα - μέχρι και το ρουφιάνο. Παγώνει ο χρόνος, μοιάζει σαν να ζεις σε μια παρένθεση, αισθάνεσαι ότι γίνονται πράγματα και τα χάνεις όλα, παντού υπάρχει ένα τεράστιο κενό». Ο Κορυδαλλός δεν ήταν το τελευταίο πέρασμα του Νίκου. Στη συνέχεια ήρθε το Ναύπλιο, κάποιο διάστημα στο ενδιάμεσο το Νοσοκομείο του Κορυδαλλού, και σκόρπια μεροκάματα στις Αγροτικές. Τρεις μήνες μετά την τελευταία αποφυλάκισή του, το 2000, ο Νίκος μπήκε στο πρόγραμμα 18 Άνω, και τώρα είναι έξι χρόνια καθαρός.

Προσκλητήριο νεκρών.

Άλλη παρένθεση. Πενήντα άνθρωποι έχουνε βγει -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- νεκροί από τις φυλακές, το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο του Κορυδαλλού από τον Σεπτέμβριο του 2006, σύμφωνα με τις καταγγελίες της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. «Δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα για τον αριθμό, αλλά μη σε ξαφνιάζει. Ξέρεις πόσα γεροντάκια και πόσοι άρρωστοι είναι εδώ πέρα;» λέει ο διευθυντής των φυλακών Λεωνίδας Καραμπέκιος. Ο αντίλογος από τον Πάνο Λάμπρου: «Σύμφωνοι, στη φυλακή υπάρχουν και ηλικιωμένοι, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των κρατουμένων βρίσκονται σε "μάχιμη" ηλικία - 25, 30, 40, 50 χρονών. Πώς είναι δυνατόν στον Κορυδαλλό, όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι μικρότερος απ' ό,τι έξω, η αναλογία των θανάτων να είναι μεγαλύτερη;»

Οι δεσμοφύλακες γελάγανε

Το ραντεβού με τον Γιώργο είναι στα «Joys» στην πλατεία Αμερικής. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, γνωστός στις Αρχές ως αναρχικός, είχε συλληφθεί για ένα ντου σε κάτι ΜΑΤάδες - τότε που τους είχανε πάρει και καναδυό ασπίδες. Κατηγορήθηκε για πέντε κακουργήματα και πέντε πλημμελήματα, κρίθηκε προφυλακιστέος και έκατσε στον Κορυδαλλό 18 μήνες μέχρι να γίνει η δίκη του. Ψέματα, 17 μήνες. Μια φορά διαμαρτυρήθηκε ότι το νερό στα μπάνια ήτανε παγωμένο και την άλλη μέρα τον στείλανε με μεταγωγή στα Γιάννενα, για ένα μήνα ακόμα μέχρι τη δίκη του. Αθωώθηκε, για την ακρίβεια κρίθηκε ένοχος για ένα μόνο από τα πλημμελήματα, κανονικά δηλαδή θα έπαιρνε μια αναστολή και θα πήγαινε σπίτι του, αντ' αυτού όμως έκανε 18 μήνες στον Κορυδαλλό. Χείμαρρος. «Στη φυλακή επιλέγεις τις παρέες σου. Υπάρχουν εκείνοι που αντιστέκονται, που σκέφτονται και διεκδικούν κάτι καλύτερο, υπάρχουνε οι ρουφιάνοι, υπάρχουνε και οι αδιάφοροι, οι να περάσουμε ήσυχα ήσυχα μπας και βγούμε καμιά φορά. Εμένα δεν με πείραξε ποτέ κανείς, είχα δει όμως κρατούμενους-μπράβους να χτυπάνε έναν άλλο κρατούμενο. Τους βλέπανε οι δεσμοφύλακες και γελάγανε».

Τηλεφώνημα από τον Κορυδαλλό.

Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης. Μαζί με τον Βαγγέλη Πάλλη, που βρίσκεται στις φυλακές του Μαλανδρίνου, είναι κατά κάποιον τρόπο οι άτυποι εκπρόσωποι των κρατουμένων. Οι «συνδικαλιστές» της φυλακής. Στα 60 του ο Παναγιώτης, έχοντας ήδη εκτίσει ποινή πεντέμισι χρόνων για οικονομικά αδικήματα που ποτέ δεν έκανε, όπως υποστηρίζει, με βρήκε στο σπίτι: «Νταχάου είναι εδώ πέρα Δίπλα στο νεκροτομείο κοιμάμαι, κάθε τόσο παίρνουν και κάποιον νεκρό. Εδώ μέσα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα - έρμαια στα χέρια της διοίκησης και των δεσμοφυλάκων. Κι άμα βγαίνεις και φωνάζεις, μπαίνεις στο περιθώριο. Έχω τέσσερα παιδιά και έχω πεντέμισι χρόνια να τα δω, γιατί δεν έχω πάρει ούτε μια άδεια. Ο εισαγγελέας με απείλησε με θάνατο αλλά δεν φοβάμαι, θα τους τα λέω στη μούρη μέχρι να πεθάνω. Αποφυλακίζονται οριστικά με ανήκεστο βλάβη οι Πατακοί, οι Μακαρέζοι, οι Μιχαλόπουλοι και όλοι οι VIPs, κι άλλοι σαπίζουν και πεθαίνουν εδώ μέσα».

Ένα σπυρί που δεν θέλει στον κώλο του κανένας.

Ο Δήμος Κορυδαλλού και η πλειοψηφία των δημοτών εδώ και χρόνια ζητούν την απομάκρυνση της φυλακής. Λένε για την αστυνομοκρατία, για τις εξεγέρσεις που γίνονται κάθε τόσο, για τους παιδικούς σταθμούς που βρίσκονται απέναντί της, για το φόβο. Ο δήμαρχος Σταύρος Κασιμάτης λέει ότι «αγωνιζόμαστε για την απομάκρυνση των φυλακών αλλά ενδιαφερόμαστε εξίσου για τις συνθήκες κράτησης αυτών των ανθρώπων». Ποιος να τους πει ότι δεν έχουνε τα δίκια τους; Από την άλλη πλευρά, το επιχείρημα είναι ότι οι φυλακές δεν πρέπει να απομακρυνθούν από τον ιστό της πόλης, για να έχουν πρόσβαση δικηγόροι και συγγενείς. Άντε να πεις και σε αυτούς ότι δεν έχουν δίκιο. Το θέμα πάντως ξεφεύγει, και θυμίζει την ιστορία των ξενώνων απεξάρτησης, επανένταξης και λοιπά - που κανείς δεν θέλει να έχει στη γειτονιά του. «Οτιδήποτε παρεκκλίνει από το σύνηθες, από το "κοινωνικό μέτρο", μπαίνει στη γωνία, στο περιθώριο - να το ξεχάσουμε και να κοιμηθούμε ήσυχοι ότι όλα πάνε καλά», λέει ο Πάνος Λάμπρου από την Πρωτοβουλία (http://www.keli.gr/). Τέσπα, για την ιστορία, το πρόγραμμα της κυβέρνησης προβλέπει αρχικά την απομάκρυνση των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού. Όταν θα κατασκευαστούν και οι καινούριες, στόχος είναι ο Κορυδαλλός να αποτελέσει φυλακή υποδίκων και μετά να απομακρυνθεί τελείως.

Η ανθρωπογεωγραφία των φυλακών.

Ο Κορυδαλλός, ο οποίος κατασκευάστηκε λίγο πριν τη χούντα, είναι φτιαγμένος για να «φιλοξενεί» 600 κρατούμενους. Σήμερα βρίσκονται εκεί περισσότεροι από 2000. Τα κελιά είναι φτιαγμένα για έναν άνθρωπο, με μια τουαλέτα και αυτή χωρίς πόρτα - μένουν όμως τέσσερις. Περίπου οι μισοί κρατούμενοι είναι αλλοδαποί· οι μισοί επίσης βρίσκονται «μέσα» για υποθέσεις ναρκωτικών. Είτε για χρήση, είτε για εμπόριο (βαποράκια), είτε για παραβατικότητα που έχει να κάνει με την τοξικοεξάρτηση. Στις Γυναικείες Φυλακές επικρατεί η ίδια κατάσταση, με 200 προβλεπόμενες θέσεις και 500 κρατούμενες. Έξι από αυτές ζουν εκεί με τα μωρά τους. Η δικηγόρος Βάσω Καραΐνδρου λέει ότι «ο πληθυσμός θα μπορούσε να είναι ο μισός αν οι δικαστές δεν στέλνανε τον κόσμο στη φυλακή σωρηδόν και με το παραμικρό, και αν οι τοξικοεξαρτημένοι αντιμετωπίζονταν ως ασθενείς». Μέσα στο χώρο του Κορυδαλλού συνυπάρχουν το Νοσοκομείο και το Ψυχιατρείο. Στο πρώτο υπάρχει ένας γιατρός για 300 ανθρώπους· ασθενείς με ηπατίτιδα, με φυματίωση, με κρυολόγημα, με ορθοπεδικά, νοσηλεύονται όλοι μαζί στους ίδιους θαλάμους. Οι περίπου 20 κρατούμενοι με AIDS βρίσκονται σε πλήρη απομόνωση, «πίσω από μια βαριά μεταλλική πόρτα», όπως έγραψαν τελευταία σε γράμμα τους.

Το κελί 80.

Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 30ής Μαρτίου 2006, όταν οι κρατούμενοι της Δ΄ Πτέρυγας των Φυλακών Κορυδαλλού ξύπνησαν από φωνές που καλούσαν σε βοήθεια. Η φασαρία ερχόταν από το κελί με τον αριθμό 80· είχε αρπάξει φωτιά. Εκείνη τη νύχτα κάηκαν ζωντανοί τέσσερις κρατούμενοι. Σύμφωνα με καταγγελίες κρατουμένων που έχει στη διάθεσή της η Πρωτοβουλία, λίγο πριν γίνει ό,τι έγινε φύλακες πραγματοποίησαν έλεγχο μόνο σε εκείνο το κελί της πτέρυγας, ενώ οι δεσμοφύλακες έκαναν 40 λεπτά να πάρουν χαμπάρι τι γινόταν. Το πόρισμα αναφέρει ότι η φωτιά άναψε από κάποιο γκαζάκι. Τιμωρήθηκε μάλιστα και ο διοικητής - δεν θα πληρωθεί τρία ημερομίσθια.

«Πόρτα» στον Συνήγορο του Πολίτη.

«Το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας πάσχει σοβαρά». Περί διαπίστωσης του Συνηγόρου του Πολίτη πρόκειται. Περί γραπτής διαπίστωσης. Μπορεί να είναι για γέλια, μπορεί να είναι για κλάματα, αλλά ο Συνήγορος έχει φάει «πόρτα» από τις φυλακές εδώ και δυο χρόνια, αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης υποστηρίζει ότι οι 16 εισαγγελείς των φυλακών κάνουν και τη δική του δουλειά. «Η απαγόρευση εισόδου στον Συνήγορο είναι παράνομη» μας λέει ο βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη Ανδρέας Τάκης.

Οι μεγάλες αποδράσεις.

Ήταν 4 Ιουνίου του 2006 όταν ένα ελικόπτερο με χρώματα που έμοιαζαν με αυτά της Αστυνομίας προσγειωνόταν στο προαύλιο της Ε΄ Πτέρυγας. Τρέχουν και μπαίνουν μέσα δύο κρατούμενοι, ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ο Αλβανός Αλκέτ Ριζάι. Μαζί με το ελικόπτερο πετούν προς την ελευθερία, με τους φρουρούς να κοιτούν ψηλά λες και ο ουρανός ήταν έτοιμος να τους πέσει στο κεφάλι. Τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες έγραψαν για «κινηματογραφική απόδραση», και ήταν ακριβώς έτσι. Εκατομμύρια ώρες πίσω στο ρολόι του Κορυδαλλού, και το ημερολόγιο στον τοίχο σημαδεύει τον Απρίλιο του 1974. Στο προαύλιο της φυλακής παίζουν μπάλα οι κρατούμενοι, μια στραβοκλοτσιά και φεύγει έξω. Ο Θοδωρής Βενάρδος, που ένα χρόνο μέσα δεν είχε δώσει αφορμή, τρέχει προς τη μάντρα φωνάζοντας ενώπιον δεκάδων οπλισμένων φρουρών ότι πάει να πιάσει την μπάλα και πηδάει το μαντρότοιχο. Συνελήφθη ξανά στη Νέα Υόρκη. Ο Βενάρδος ήταν ο περίφημος «ληστής με τις γλαδιόλες», που έμπαινε σε τράπεζες κρατώντας ένα μπουκέτο με λουλούδια ανάμεσα στα οποία κρυβόταν η κοντόκανη καραμπίνα του. Η επί χούντας δράση του τον έκανε σχεδόν ήρωα στα μάτια της κοινής γνώμης. Πέθανε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες μέσα στον Κορυδαλλό το 1984, σε ηλικία 36 ετών.

Και η... ώρα του παιδιού.

Εγώ είμαι το παιδί. Παιδεύτηκα τσαλαβουτώντας εδώ κι εκεί και στα πέριξ του Κορυδαλλό, αλλά και γοητεύτηκα. Από τα παιδιά που δεν είναι τελείως στ' αρχίδια τους και κάθε Τετάρτη απόγευμα δεν πάνε για καφέ, δεν αράζουν, δεν βλέπουν τηλεόραση, αλλά μαζεύονται στην Πρωτοβουλία και λένε ιδέες, λένε προτάσεις, ψάχνονται και το παλεύουνε και γουστάρουνε. Και μετά πάνε και για καμιά μπίρα. Το 'χα ξεχάσει λίγο αυτό - όχι τις μπίρες, τα υπόλοιπα. Ναι, αντί για φυλακές να φτιάξουμε χώρους ημι-ελεύθερης διαβίωσης· ανθρώπινους, χωρίς κάγκελα και δερβέναγες δεσμοφύλακες αλλά με ειδικούς - ψυχιάτρους, θεραπευτές. Να υπάρχει ενδιαφέρον και να διδάσκονται δεξιότητες· άλλος ξυλουργός, άλλος μαραγκός - ό,τι γουστάρει ο καθένας. Και να υπάρχει σταθερή παρακολούθηση και αξιολόγηση με στόχο την επανένταξη. Οι φυλακές είναι σαν την κοινωνία, αλλά χωρίς τα καλά της και με περισσότερα σκατά. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο; Ξέρω κι εγώ, δικός μας δεν είναι; Ό,τι θέλουμε τον κάνουμε. Αλλά μέχρι τότε, επειδή από το υπόγειο δεν μπορείς να πηδήξεις κατευθείαν στην ταράτσα, ανθρώπινες συνθήκες και ίσα δικαιώματα για όλους.

http://www.lifo.gr/content/x8/66.html

Τρίτη, 1 Μάϊος 2007

Σωφρονιστήρια μεσαιωνικού τύπου

 

ΓΑΛΕΡΑ

Γκρικ-ντάναμο


της Ιωάννας Σωτήρχου.

Στην εκσυγχρονισμένη Ελλάδα, τα κολαστήρια ζωντανών-νεκρών, τα λέμε φυλακές.

Τεύχος 20, Μάιος 2007

Φυλακές. Στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή τους, σύγχρονα κολαστήρια. Kοινωνικές χωµατερές. Η νεοελληνική πραγµατικότητα όµως, έχει ξεπεράσει και αυτό το σηµείο. Μιλάµε για συστηµατική, µαζική και κατ’ εξακολούθηση εξόντωση ανθρώπων. Κρατικά εγκλήµατα. Κι ας έχει καταργηθεί η εσχάτη των ποινών. Οι καλύτερες εκτελέσεις είναι αυτές που γίνονται αθόρυβα. Στο σκοτάδι. Και αποσιωπούνται. Αυτό το φράγµα τής σιωπής επιχειρεί να σπάσει σήµερα η ΓΑΛΕΡΑ. Δίνοντας τον λόγο στους ίδιους τους κρατούµενους. Για να ακουστεί η φωνή τους και να καταγραφεί η αγωνία όσων βιώνουν ή βίωσαν, αλλά αρνούνται να υπογράψουν συγχωροχάρτι στους δηµίους των ελληνικών Γκουαντάναµο, αρνούνται να είναι συνένοχοι στο έγκληµα διαρκείας που συντελείται στις ελληνικές φυλακές.

Η εικόνα που βγαίνει αµείλικτη: µέχρι και εφτά κρατούµενοι σε κελιά για δύο, αφόρητη και αβάστακτη συνύπαρξη, κατάδικοι µε υπόδικους, βαρυποινίτες µε µικροπαραβάτες και υπό απέλαση µετανάστες, χρήστες µε ληστές, υποτυπώδης έως ανύπαρκτη ιατροφαρµακευτική περίθαλψη, σίγουρη υποτροπή, πελατεία εξασφαλισµένη δια βίου. Συνιστώσες τού καθηµερινού, βασανιστικού και αργόσυρτου θανάτου τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θανάτου που επιβάλλεται από το κράτος και συντελείται στα χέρια του.

«Σωφρονιστικοί» θάνατοι (1). Πρόχειρη η καταγραφή µέσω σχετικών δηµοσιευµάτων. Πέρσι ήταν η φωτιά σε κελί: «Εγκληµατική ενέργεια ή εγκληµατική αµέλεια των σωφρονιστικών υπαλλήλων στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού έκαψε ζωντανούς τρεις νέους ανθρώπους και τραυµάτισε σοβαρά άλλον έναν (σ.σ ο οποίος υπέκυψε στα εγκαύµατά του λίγες µέρες αργότερα). Είναι ντροπή και κατάντια να δεχόµαστε σαν κοινωνία αδιαµαρτύρητα το παιχνίδι των εξουσιών. (…) Όλοι αυτοί και οι παρατρεχάµενοί τους αποφάσισαν πως οι ζωές τριών νέων ανθρώπων στις ελληνικές φυλακές κοστολογούνται δύο λεπτά στα µέσα µαζικής ενηµέρωσης και µερικές γραµµές στις εφηµερίδες. (…) Είµαι άνθρωπος, δεν ανέχοµαι τέτοιες συµπεριφορές και αντιστέκοµαι συνειδητά. Θυµίζω σε όσους το ξέχασαν, αν το ήξεραν, και σε όσους δεν το γνωρίζουν, ότι στις φυλακές τής Ελλάδας ζουν και ονειρεύονται οι πατεράδες, οι µανάδες, τα παιδιά σας. Θέλουµε να µάθουµε την αλήθεια», αναφέρει σε επιστολή του που δηµοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία»- 10/4/2006 ο κρατούµενος Ευάγγελος Πάλλης, ζητώντας να µάθει επιτέλους πώς χάθηκαν οι συγκρατούµενοί του. Κανείς, επισήµως, δεν ξέρει ακόµη να του/µας πει. Κι ας παραδέχτηκε τότε ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι «το καθεστώς που υπάρχει είναι µεσαιωνικό» καθώς «έχουµε στις φυλακές 9.500 κρατούµενους σε 5.500 θέσεις».

Το στοιχείο του εγκλήµατος: Η αδιαφορία τού υπουργού για την έκταση των δολοφονιών και των ευθυνών του για αυτό το µεσαιωνικό καθεστώς, είναι πρόδηλη: στην επίσηµη ιστοσελίδα τού υπουργείου Δικαιοσύνης, τα στατιστικά στοιχεία για τους κρατούµενους έχουν να ανανεωθούν πέντε ολόκληρα χρόνια. Από το 2002. Σύµφωνα µε αυτά, στον Κορυδαλλό, χωρητικότητας 640 θέσεων, βρίσκονταν 2.234 κρατούµενοι. Στοιβάζονταν δηλαδή υπερτριπλάσιος αριθµός ανθρώπων. Ναι, για ανθρώπους µιλάµε. Όχι για συσκευασίες που πόσο να τις στριµώξεις να χωρέσουν. Συνολικά, αντί για 5.284 κρατούµενους που χωράνε στις φυλακές, βρίσκονταν 8.507 κρατούµενοι. Από αυτούς, ο ένας στους τέσσερις βρισκόταν στη φυλακή χωρίς να έχει δικαστεί ή καταδικαστεί: 1.954 άνθρωποι ήταν προφυλακισµένοι, υπόδικοι. Και σχεδόν οι µισοί, 3.558 κρατούµενοι, ήταν φυλακή για ναρκωτικά. Οι άλλοι µισοί ήταν αλλοδαποί (άνω του 40%). Για να αποδειχτεί και εδώ περίτρανα ότι το κράτος φροντίζει για τους ευάλωτους κοινωνικά: όχι δια της µέριµνας, αλλά δια της καταστολής. Αλλοδαποί, τοξικοµανείς, φτωχοί και εξαθλιωµένοι οι κρατούµενοι και της νέας ελληνικής τάξης. Ρατσισµός, ή κοινωνική µισαλλοδοξία;

Έγκληµα χωρίς στοιχεία µε ολίγη από εθνική υπερηφάνεια: Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ο ένας στους τρεις κρατούµενους στις ελληνικές φυλακές είναι προφυλακισµένος: χωρίς δίκη, ποινή ή καταδίκη. Η Ελλάδα έχει τον µεγαλύτερο χρόνο προφυλάκισης από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι µάλιστα και διπλάσιος του ευρωπαϊκού µέσου όρου. Συγχαρητήρια. Ακόµη, η µόνη ενδεικτική επίσηµη αναφορά για την κατάσταση στις φυλακές είναι η έκθεση του Συµβουλίου τής Ευρώπης στην οποία υποβάλλουν στοιχεία 44 ευρωπαϊκές χώρες, και η οποία εκδόθηκε τέλη Ιανουαρίου 2007 παραθέτοντας στοιχεία µέχρι το 2005. Εδώ λοιπόν, ο πληθυσµός των έγκλειστων είναι 11.073 κρατούµενοι για 5.584 θέσεις στις φυλακές. Είµαστε η ευρωπαϊκή χώρα µε τη µεγαλύτερη πυκνότητα στις φυλακές αφού για κάθε 100 θέσεις έχουµε 170 κρατούµενους. Μας ξεπερνάει µόνον η Βουλγαρία. Συγχαρητήρια ξανά. Τα πιο θερµά όµως συγχαρητήρια ακολουθούν: η αδιαφορία των αρχών είναι τέτοια ώστε είµαστε η µοναδική χώρα από τις 44, η οποία δεν παρέχει κανένα απολύτως στοιχείο στο Συµβούλιο τής Ευρώπης σχετικά µε τον χρόνο εγκλεισµού, ύψος ποινών, αποδράσεις, θανάτους, αυτοκτονίες, ή το είδος τής ποινής (τελεσίδικη, εφέσιµη κ.λπ.).

«Σωφρονιστικοί» θάνατοι (2): Μόνο το φετινό πρώτο τετράµηνο έχουν καταγραφεί πέντε αδιευκρίνιστοι θάνατοι. Οι τέσσερις σε λιγότερο από µία βδοµάδα. Ένας, του 52χρονου Ν. Σιψά στο Ναύπλιο, τον περασµένο Φεβρουάριο. Δύο στο ψυχιατρείο κρατουµένων στα τέλη Μαρτίου -του Νεκτάριου Τσολάκη και του 15χρονου Πολωνού Ματιέα Ντοµίντ, που ήταν προφυλακισµένος για λίγα γραµµάρια χασίς και βρέθηκε κρεµασµένος. Νεκρός ένας ακόµη κρατούµενος στην Κοµοτηνή, καθώς κι ένας 26χρονος στις αγροτικές φυλακές Αγιάς στα Χανιά. Οι µαρτυρίες κρατουµένων στο νοσοκοµείο Κορυδαλλού, όπως µεταδόθηκαν από τον ραδιοφωνικό σταθµό «Στο Κόκκινο» στις 29/3/2007, είναι ανατριχιαστικά αποκαλυπτικές για το µέγεθος του εγκλήµατος: «Η εικόνα είναι θάνατος, κολαστήριο ζωντανών νεκρών».

Χάρης: «…Οι θάνατοι που άκουσα υπερβαίνουν τους 100-150. (…) Οι καρκινοπαθείς πεθαίνουν χωρίς καµία υποστήριξη, καρδιακά επεισόδια δεν µπορούν να αντιµετωπιστούν. Οι θάνατοι (είναι) πάνω από 20-30 µέσα σε δυο µήνες. (…) Ένας πονούσε πέντε έξι ώρες, πέθανε αβοήθητος στην κιγκλίδα, µπροστά στα µάτια των κρατουµένων. Όλοι οι τοξικοµανείς, µε ανίατες παθήσεις, µε κολλητικές ασθένειες, φυµατιώσεις. Δεν υπάρχει υποστήριξη ούτε από το νοσηλευτικό προσωπικό. Φύλακες µε το χρίσµα του νοσοκόµου…».

Αρχαγγελίδης Κωνσταντίνος: «Η αντιµετώπιση (είναι) απαράδεκτη. Δεν µπορείτε να φανταστείτε τι ζούµε. Οι συνθήκες, η συµπεριφορά... (Άνθρωποι) πεθαίνουν αβοήθητοι πραγµατικά. Τους στέλνουν µε κλούβες στα νοσοκοµεία σχεδόν νεκρούς για να µην χρεωθούν εδώ οι θάνατοι».

Γιώργος Παπαδάκης: «Παρδαλίδης νεκρός στο Τζάνειο (διακοµίστηκε) τυπικώς, 30 χρονών. Ρωµανιός Νικόλαος νεκρός από πνευµονικό οίδηµα. Τσούµας, Γαζίας, Χατζηαθανασίου, Βασιλάκης, Παριανός 24 ετών πνευµονικό οίδηµα, αβοήθητος, Μυκονιάτης. Από τον Σεπτέµβριο µέχρι σήµερα (οι νεκροί) υπερβαίνουν τους 100. Οι κρατούµενοι που τους µεταφέρουν εδώ έχουν µετρήσει 44 νεκρούς. Δεν µπαίνει ποτέ νοσηλευτής στον θάλαµο να εξετάσει κρατούµενο. Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά, ούτε χαρτί τουαλέτας, (…) δεν υπάρχει τίποτα. Στους δέκα ασθενείς ανά θάλαµο υπάρχουν τρία κοµοδίνα. Σε όλο το νοσοκοµείο δεν υπάρχει κάθισµα ή σκαµπό να καθίσει κανείς. Τρώνε στο κρεβάτι, σε βρωµερά καλύµµατα στρώµατα, (…) όλες οι φυλακές είναι γεµάτες τοξικοµανείς. Είναι σκληροί χρήστες ναρκωτικών –τους έχει κάνει το σύστηµα. Απειλούµεθα συνεχώς. Κανένας µας δεν µπορεί να εργαστεί... Όποιος βρίσκεται κοντά στους απεργούς είναι τελειωµένος. Κάνουµε έκκληση να σωθούν ζωές και καταγγέλουµε τα πάντα (…) εδώ µέσα όλα είναι µια συναλλαγή… στα στερούν όλα».

Αντιλαλούν οι φυλακές; Τον περασµένο Φλεβάρη, η Πρωτοβουλία για τα δικαιώµατα των κρατουµένων σε εκδήλωσή της στη Νοµική, έδωσε τον λόγο σε πρώην κρατούµενους. Το αβίωτο έπαψε να είναι και ανείπωτο. Και τα είπαν όλα. Για να καταλάβουµε επιτέλους ότι η φυλακή είναι το έγκληµα. Παραθέτουµε χαρακτηριστικά αποσπάσµατα:

Γιώργος Σταµατίου: «Ξεκίνησα την “καριέρα” µου στις φυλακές Αυλώνα 18,5 ετών. Ήταν ένα πανεπιστήµιο κακοποιών• τι ναρκωτικά, τι σιδεριές, τι µαχαιριές… Μετά πήγα στις φυλακές Ναυπλίου, όπου οι υπάλληλοι περνούσαν την πρέζα αέρα µέσα. Έχω πολύ θυµό µέσα µου γι’ αυτό το σωφρονιστικό σύστηµα…».

Λάζαρος Πετροµελίδης, αντιρρησίας συνείδησης που κρατήθηκε σε στρατιωτικές φυλακές: «Το πρώτο πράγµα που νιώθεις µπαίνοντας µέσα, είναι η αίσθηση της στέρησης της ελευθερίας. Για όσους δεν το έχουν βιώσει, δεν είναι εύκολο να το νιώσουν… Μπαίνεις σε έναν κλειστό χώρο και βλέπεις ένα µυρµήγκι να ανεβαίνει το φράχτη, να ανεβαίνει τον τοίχο και να βγαίνει έξω και εσύ δεν µπορείς να το κάνεις και κάθεσαι και το κοιτάς και συνειδητοποιείς πόσο αδύναµος είσαι και τι ακριβώς είναι αυτό που στερείσαι. (…) Δεν ξέρω αν µπορείτε να φανταστείτε πώς είναι να περνάς 16 ώρες σε ένα κλειστό δωµάτιο χωρίς να µπορείς να βγεις έξω, µε ανθρώπους που δεν τους έχεις γνωρίσει και που πολλά σε ενώνουν αλλά και πολλά σε χωρίζουν».

Νίκος Κοβάνης, από ανήλικος στις φυλακές και υπότροπος: «Το πρώτο αίσθηµα (που νιώθεις) µέσα στη φυλακή έχει να κάνει καθαρά µε την καταστολή τού συναισθήµατος, δηλαδή να νιώσω την τιµωρία… Αυτό που πήρα εγώ από τη φυλακή… είναι µόλις βγω να έχω ανοιχτές πόρτες είτε για να διακινήσω είτε για να βρω εύκολα ναρκωτικά… Να βγαίνεις και να έχεις περισσότερες γνωριµίες. Αυτό για µένα λειτούργησε καταλυτικά για την µετέπειτα πορεία µου στην εξάρτηση. Στα 17 µου γεννήθηκε ένα µίσος και µία αποστροφή για όλη την κοινωνία. Δεν φταίει αποκλειστικά µόνο η φυλακή, αλλά οι συνθήκες που σε οδηγούν µέσα. Θες να αντιδράσεις µέσα στην ίδια τη φυλακή σου. Αυτό δεν το δέχεται το σωφρονιστικό σύστηµα και, έτσι, φορτώθηκα µε τα πειθαρχικά. Δεν είχα τη δυνατότητα να πάρω αµέσως τις άδειες που δικαιούσαι. Η κατάσταση που βιώνεις είναι τραγική, είναι η (απόλυτη) καταστροφή της αξιοπρέπειάς σου».

Γιώργος Καλαϊτζίδης: «Το µεγαλύτερο έγκληµα που µπορεί να κάνει ένας κρατούµενος όταν βγει από τη φυλακή δεν εµπίπτει στον Ποινικό Κώδικα. Το µεγαλύτερο έγκληµα είναι να ξεχάσει τη φυλακή και να µην αγωνιστεί εναντίον της».

Ευγενία Ρουζαλή: «Από τα κρατητήρια που ξεκινάς –για οποιοδήποτε λόγο είσαι µέσα– µέχρι τις φυλακές, ειδικότερα αν είσαι γυναίκα, η πρώτη λέξη που κυριαρχεί µέσα στο µυαλό σου είναι η ταπείνωση. Δεν έχει τόσο σηµασία αν είναι για πολιτικούς λόγους ή για ποινικούς, ούτως ή άλλως, αφού έχεις να κάνεις µε άντρες ασφαλίτες, ξεκινάει το µαρτύριό σου. (…) Συνήθως στις φυλακές είναι και άποροι/ άπορες που αντιµετωπίζουν πάρα πολύ µεγάλα προβλήµατα: πχ. αν δεν έχεις την οικονοµική δυνατότητα να αγοράσεις την καντίνα σου, να έχεις τις κουβέρτες σου και τα ρούχα σου, δυστυχώς, την περνάς όλο τον χειµώνα µε µια στρατιωτική κουβέρτα ή ένα στρώµα στο πάτωµα, αν δεν υπάρχει κρεβάτι, γιατί υπάρχει πάρα πολύ κόσµος. (…) Είναι µια πρωτόγονη κατάσταση…».

Νασίµ Μουχαµέντι: «Είµαι από το Αφγανιστάν, 22 χρονών. Είµαι σχεδόν τρία χρόνια στην Ελλάδα, 15 µήνες ήµουν µέσα στη φυλακή επειδή τη δεύτερη µέρα που βρέθηκα εδώ πήγα στο Αλλοδαπών να ζητήσω άσυλο ως πρόσφυγας, να κάνω αίτηση. Με παίρνει ο αστυνόµος µέσα στο τµήµα. Με χτύπησαν άσχηµα. Δεν µπορούσα να κοιµηθώ για µία εβδοµάδα. Ήθελε (ο αστυνοµικός) να αποδείξει κάποια θεωρία που είχαν. (…) Κάθε φορά πήγαινα δικαστήριο χωρίς δικηγόρο, χωρίς µεταφραστή. (…) Με κορόιδευαν, µε φώναζαν “Μπιν Λάντεν”. Το όνοµά µου δεν το ήξερε κανένας… Για δυο-τρεις µήνες δεν είχα ρούχα να φορέσω. Τα ρούχα που είχα µαζί µου, αυτά φορούσα τρεις µήνες συνέχεια. Δεν µε βοήθησε κανείς. Δεν είχα ένα σαµπουάν να χρησιµοποιώ. Δεν είχα τίποτα και έχασα το δικαίωµα να ζητήσω άσυλο. Σχεδόν τρία χρόνια ζω µε ένα αποφυλακιστήριο. Αυτά είναι τα χαρτιά µου. Δεν µπορώ να βγάλω άδεια παραµονής, δεν µπορώ να δουλέψω, δεν µπορώ να κάνω τίποτα»…

Αγγελική Σωτηροπούλου: «Ο µοναδικός χώρος που έχουν να κινηθούν οι άνθρωποι σε όλη τη φυλακή είναι ένας διάδροµος… Όταν βγαίνουν από το κελί που είναι ο απόλυτος εγκλεισµός, και γυρίζουν από το προαύλιο (που βγαίνουν ελάχιστα) την διάρκεια του 24ωρου, ζουν σε έναν διάδροµο 2-2,5 µέτρα επί όσο είναι µία πτέρυγα. Μπορείτε να διανοηθείτε τι σηµαίνει αυτό; Πηγαίνουν, έρχονται. Πηγαίνουν, έρχονται. Πηγαίνουν, έρχονται. Επί ώρες, επί µέρες, επί χρόνια. Γνώρισα γυναίκες ισοβίτισσες που έκαναν αυτό το πράγµα επί 16 χρόνια. Μπορείτε να καταλάβετε µετά από ένα διάστηµα τι παθαίνει ο άνθρωπος; (…) Όχι, δεν είναι ένας διαφορετικός τρόπος ζωής. Δεν είναι ζωή. Είναι ανυπαρξία ζωής. Οι άνθρωποι στις φυλακές είναι ζωντανοί νεκροί…».

Μίλησαν ακόµη πολλοί, νοµικοί, εγκληµατολόγοι, ευαισθητοποιηµένοι. Σηµειώνουµε µόνο την επισήµανση του συντονιστή τής συζήτησης Νίκου Μανιού: «Οι συνθήκες των φυλακών όπως τις βιώνουν, όπως τις µαθαίνουµε από τις επικοινωνίες που έχουµε από τους κρατουµένους, έχουν περάσει κάθε όριο που αντέχει κριτική. Είναι κάτι µεταξύ Σπιναλόγκας και Καιάδα».

Αργός θάνατος

Θα ήταν ένα απίστευτο δικαστικό θρίλερ αν δεν ήταν η οικτρή πραγµατικότητα, αυτή που βιώνει ο 58χρονος Παναγιώτης Γεωργιάδης, πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών, απεργός πείνας «στην αποµόνωση-πλυσταριό τού νοσοκοµείου νεκρών ανθρώπων κρατουµένων Κορυδαλλού, που µόνο νοσοκοµείο δεν είναι, παρά µόνο βούρκος εγκατάλειψης ψυχών για να πεθάνουν αβοήθητοι, πεταµένοι από αδιαφορία», όπως γράφει σε επιστολή του στη ΓΑΛΕΡΑ.

Φυλακισµένος από το 2003, όταν τον συνέλαβαν επειδή εκκρεµούσαν σε βάρος του 56 καταδικαστικές αποφάσεις, σήµερα, µετά από αγώνα τεσσάρων ετών για να αποδείξει την αθωότητά του, έχει απαλλαχτεί από τις 45 υποθέσεις. Βρίσκεται ακόµη αντιµέτωπος µε 11 καταδίκες, εκ των οποίων οι οκτώ είναι για κακουργήµατα. Γι’ αυτές προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων το οποίο έκανε δεκτές και τις οκτώ υποθέσεις του, ενώ πρόσφατα δύο εκ των οκτώ αναιρέθηκαν από τον Άρειο Πάγο και θα επανεξεταστούν. Όσο για τις υπόλοιπες τρεις υποθέσεις που είναι για πληµµελήµατα; Τα δικαστήρια αρνούνται να τις δικάσουν και αναβάλλουν συνεχώς. Από πέρσι που ξεκίνησε απεργία πείνας καταγγέλοντας τους θανάτους συγκρατούµενών του, τις βάρβαρες συνθήκες κράτησης και ζητώντας επίσπευση των δικών του και τη χορήγηση άδειας για να δει τα τέσσερα ανήλικα παιδιά, υφίσταται πειθαρχικές διώξεις. Στην επιστολή του καταγγέλει ότι βρίσκεται στην αποµόνωση επειδή εξέθεσε σε δηµοσιογράφους την κατάσταση στις φυλακές, παρά την άσχηµη κατάσταση της υγείας του λόγω της µακροχρόνιας απεργίας πείνας-έχει ήδη υποστεί τρία εγκεφαλικά επεισόδια.

«Καθηµερινή επίσκεψη γιατρών στους θαλάµους ασθενών µόνο όταν πεθάνει κάποιος, και αυτό µόνο για βεβαίωση θανάτου» αναφέρει στην επιστολή του περιγράφοντας την αισχρή κατάσταση ελλείψεων, εγκατάλειψης και εξαθλίωσης που επικρατεί στο νοσοκοµείο όπου κρατείται. «Εγώ είµαι αθώος στη φυλακή, αγωνίζοµαι και δεν θα σταµατήσω να καταγγέλω να αγωνίζοµαι µέχρι να πεθάνω. Είναι δολοφόνοι µου, δικαιοσύνη, φυλακές, αστυνοµία, ασφαλίτες και όσοι είναι γύρω από τα διαπλεκόµενα συστήµατά τους. Τους καταγγέλω σαν δολοφόνους µου, βασανιστές µου, εµένα και των παιδιών µου. ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΚΑΙ ΑΣ ΜΕ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΠΑΝΤΟΥ. ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ», καταλήγει η επιστολή που µας έστειλε στις 9/4/2007.

Λεζάντα 1 (φωτογραφία): Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν δίνει κανένα απολύτως στοιχείο στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές της.

Λεζάντα 2 (σκίτσο): Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού.

Λεζάντα 3 (φωτογραφία): Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος επισκέφθηκε τις φυλακές Κορυδαλλού τον περασμένο Δεκέμβριο. Προφανώς – για να μην κάνει κάποια δήλωση – θα βρήκε τις συνθήκες ιδανικές. Πόσο εύκολη είναι, όμως, η πρόσβαση συγγενών, φίλων και δικηγόρων στους κρατούμενους;

http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=711

Κυριακή, 29 Απρίλιος 2007

Kαμπάνα αν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες στις φυλακές

 

ΕΘΝΟΣ

Τα κενά, τις παρατυπίες και τις παραλείψεις του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος καταγράφει σε αναλυτική έκθεσή του το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Στην έκθεση της Επιτροπής, έκτασης 82 σελίδων, αναφέρονται με λεπτομέρειες περιστατικά κακομεταχείρισης, καθώς και προτάσεις βελτίωσης των συνθηκών. Το πόρισμα είχε διαβιβαστεί αμέσως μετά τη δημοσιοποίησή της στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, ο οποίος όμως την έβαλε αμέσως στο αρχείο με το σκεπτικό ότι οι καταγγελίες απαντώνται ικανοποιητικά από τις εξηγήσεις των συναρμοδίων υπουργείων Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης. Για το λόγο αυτό, το κλιμάκιο της ειδικής ευρωπαϊκής επιτροπής πραγματοποίησε δύο αιφνιδιαστικές επισκέψεις, προκειμένου να διαπιστώσει αν έχουν σημειωθεί βήματα προόδου.

Η σημερινή κατάσταση στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας παραμένει ζοφερή και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αντιθέτως, δεν έχουν γίνει προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία των φυλακών, δεν έχει οριστεί ένας υπεύθυνος γιατρός και εξειδικευμένες νοσοκόμες. Οπως σημειώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκθεσή της, τα κελιά απομόνωσης στη Χίο και την Κομοτηνή χρειάζονται σύντομα ανακαίνιση, ώστε να έχουν φυσικό φως, ικανό τεχνητό φωτισμό και εξαερισμό, όπως επίσης κρεβάτι και τραπέζι. Επίσης, επισημαίνεται ότι οι συνθήκες απομόνωσης στον Κορυδαλλό πρέπει να βελτιωθούν και ακόμα και οι κρατούμενοι που είναι υπό τιμωρία, πρέπει να έχουν μία ώρα τουλάχιστον άσκησης την ημέρα.

Ένα τηλέφωνο για 160 άτομα

Ακόμα και το ότι οι δικαστικές φυλακές Χίου έχουν μία τηλεφωνική γραμμή για περισσότερους από 160 κρατουμένους είναι ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να βελτιωθεί.

Το πιο βασικό πρόβλημα που «βλέπει» στην έκθεσή της η Επιτροπή ήταν ο υπερπληθυσμός. Για την αντιμετώπισή του, σύστηνε «στα κελιά των 9,5 τετραγωνικών μέτρων να μείνουν μόνο δύο κρατούμενοι και όχι 3 ή περισσότεροι. Στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, στο σωφρονιστικά καταστήματα Χίου και την Κομοτηνή να μειωθεί ο αριθμός των κρατουμένων δραστικά για να γίνουν βιώσιμα τα κελιά. Κι επίσης, τα κελιά των 9 τετραγωνικών στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού σε καμιά περίπτωση να μην τοποθετούνται περισσότερα από δύο άτομα (προτιμώμενο να φιλοξενούν μόνο ένα)».

Τα πρόσφατα περιστατικά των εξεγέρσεων των κρατουμένων αλλά και τα αιτήματά τους μαρτυρούν ότι σημεία βελτίωσης δεν έχουν ακόμα φανεί, ενώ στοιχεία που παρουσιάζουν ο Συνήγορος του Πολίτη, το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις επιβεβαιώνουν την άθλια κατάσταση.

Αν δεν υπάρξουν αυτές οι διορθωτικές κινήσεις και σύντομα ένα συνολικό σχέδιο αναμόρφωσης του σωφρονιστικού μας συστήματος, η Επιτροπή σημειώνει ότι «θα προβεί σε νέα αιτιολογημένη έκθεση με αναφορά στα ευρωπαϊκά όργανα και απειλή παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ
Να συσταθεί ανεξάρτητο Σώμα Επιθεωρητών

Σειρά θεσμικών προτάσεων και μέτρων για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, τον έλεγχο και τη διαφάνεια στις φυλακές υποβάλλει ομάδα δικηγόρων, τονίζοντας ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και υποστηρίζοντας τη συγκρότηση οργάνων που θα παρακολουθούν από πολύ κοντά την κατάσταση στα σωφρονιστικά καταστήματα.

Για να σπάσουν τη σιωπή οι δικηγόροι ζητούν, κατά τα ξένα πρότυπα, τη συγκρότηση Σώματος Επισκεπτών (Board of Visitors) στις φυλακές, που θα συμβάλει σημαντικά στη διαφάνεια της λειτουργίας τους (ιδίως αν συμμετέχουν έμπειροι δικηγόροι), αλλά και τη δημιουργία του Συνηγόρου (Ombudsman) των φυλακισμένων για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των κρατουμένων.

Ο σύμβουλος ΔΣΑ Ν. Κανελλόπουλος, ο καθηγητής ΑΕΙ Ι. Πανούσης και οι δικηγόροι Μ. Τζίφρας, Γ. Σκαρίπας, Κ. Χρυσικόπουλος, Π. Περάκης τονίζουν ότι το Σώμα Επιθεωρητών στις φυλακές πρέπει να γίνει πλήρως ανεξάρτητο από την εκτελεστική εξουσία, ενώ θεωρούν κρίσιμη την ανεξάρτητη λειτουργία του ΚΕΣΦ (Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου των Φυλακών), που ως επιστημονικό έργο πρέπει να καταρτίσει σχέδιο αντεγκληματικής πολιτικής, χωρίς να υποτάσσει την επιστημονική γνώση του σε πολιτικές του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Ακόμα υποστηρίζουν την ανάγκη λειτουργίας μόνιμης και διαρκούς κοινοβουλευτικής επιτροπής για τα σωφρονιστικά καταστήματα, που θα συντάσσει ετήσια έκθεση, η οποία θα συζητείται στη Βουλή.

Έτσι με θεσμούς ορατότητας και διαφάνειας (ΚΕΣΦ, Σώμα Επισκεπτών), με θεσμούς ελέγχου των ελεγχόντων (του υπουργείου Δικαιοσύνης, του Σώματος Επιθεωρητών), με θεσμούς προστασίας των δικαιωμάτων των κρατουμένων (δικαστής έκτισης κυρώσεων, Συνήγορος φυλακισμένων), με κώδικα δεοντολογίας και ηλεκτρονική διαχείριση αφενός θα αποδειχθεί ότι δεν αρνούμαστε κάθε ευθύνη για όσους φυλακίζονται και θα δοθεί στην κοινωνία η ευκαιρία να διαπιστώσει τι συμβαίνει μέσα στις φυλακές, δίνοντας λύσεις με γόνιμο διάλογο.

ΑΛ. ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ


http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=106408

«Επιστρέψαμε στην κόλαση»

 

ΕΘΝΟΣ

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΨΑΡΑ

[email protected]

Καζάνι που βράζει είναι οι φυλακές σε ολόκληρη τη χώρα. Οι εξεγέρσεις έχουν πια κατασταλεί και τα φώτα της δημοσιότητας έχουν σβήσει, ο αναβρασμός όμως καλά κρατεί. Και τώρα, εκτός από τις καταγγελίες για υπερπληθυσμό, για άθλιες συνθήκες διαβίωσης και άνιση μεταχείριση των κρατουμένων, έχει προστεθεί και ο θυμός, μετά τη βίαιη αντιμετώπιση των πρόσφατων κινητοποιήσεών τους.

Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι «η τάξη έχει επέλθει σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα», φυλακισμένοι καταγγέλλουν ότι μετά την επιστροφή στα κελιά τους υφίστανται άγριους ξυλοδαρμούς και μαζικές μεταγωγές.

Κοιμούνται... στρωματσάδα

Την ίδια ώρα έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης καταγράφει τις απαράδεκτες συνθήκες που στιγματίζουν το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα.

Η συγκεκριμένη έκθεση μάλιστα παραδόθηκε το 2006 στην κυβέρνηση, προκειμένου κατά το δυνατόν συντομότερα να ληφθούν μέτρα, αντ αυτού όμως η κατάσταση οδεύει προς το χειρότερο: ενώ κάθε κρατούμενος δικαιούται έξι τετραγωνικά μέτρα, στα περισσότερα σωφρονιστικά καταστήματα σε ένα κελί 9 μέτρων φιλοξενούνται 5 άτομα. Με... στρωματσάδες και συνωστισμό, τα μέτρα υγιεινής... πάνε περίπατο, ενώ τα προβλήματα συνεχίζονται και στο προαύλιο. Στον Κορυδαλλό, για παράδειγμα, μόλις σε ένα στρέμμα πρέπει να κινηθούν, να εκτονωθούν και να ασκηθούν 400 άτομα.

«Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από την εφαρμογή των ήδη ψηφισθέντων νόμων από τη Βουλή. Στην Ελλάδα, οι κρατούμενοι δεν αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι. Είμαστε 10.500 άνθρωποι και ζητάμε τα δικαιώματά μας γιατί κι εμείς είμαστε άνθρωποι», είπε στο «Έθνος της Κυριακής» ο Γιώργος Π., κρατούμενος στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού. «Στο κελί μένουμε πέντε πέντε. Ούτε ένα τετραγωνικό όρθιοι δεν έχουμε. Φανταστείτε ότι εγώ έχω ποινή 25 ετών. Θα βγω και δεν θα μπορώ να πάω βήμα, θα χω σκουριάσει», μας λέει. «Και να φανταστείτε ότι εδώ είναι καλά.

Έχω ζήσει και χειρότερα γιατί στο παρελθόν φώναζα για τα δικαιώματα των κρατουμένων και για να με εκδικηθούν και να μου «κόψουν τον τσαμπουκά» στα έξι χρόνια της κράτησής μου έχω υποστεί 200 μεταγωγές», μας λέει.

Μεταγωγές και ξύλο

Σύμφωνα και με καταγγελίες από κρατουμένους και συγγενείς τους, που έχει στη διάθεσή του το «Έθνος της Κυριακής», ήδη σε Άμφισσα, Κέρκυρα, Κομοτηνή, Τρίκαλα, Λάρισα και Διαβατά οι μεταγωγές έχουν αρχίσει. «Αυτή είναι η πάγια τακτική τους. Όποιον αντιδρά και μιλάει, τον διώχνουν σε άλλη φυλακή ή τον κάνουν μαύρο στο ξύλο», λέει ο Κώστας από τη φυλακή της Λάρισας.

«Μετά την επέμβαση των ΜΑΤ χτυπήθηκαν πολλοί συγκρατούμενοί μου», μας λέει ο Χάρης Ι. από τις φυλακές της Πάτρας. «Στη Γ πτέρυγα χωράνε 100 άτομα και είμαστε 250. Πριν από την εξέγερση, είχαμε κάνει υπόμνημα στο διευθυντή των φυλακών με τα αιτήματά μας, αλλά κανείς δεν τα έλαβε υπόψη του. Σήμερα, κάνουμε απεργία πείνας.

Μέχρι τελικής πτώσεως, θα αγωνιστούμε γιατί πιο κάτω δεν πάει», συμπληρώνει. «Είμαστε σαν τα ζώα. Μας δίνουν χάλια φαγητό. Βραδινό συσσίτιο μας δίνουν χόρτα και ελιές, ενώ μας έχουν ταράξει σε ρύζι, πατάτες και μακαρόνια. Αυτή είναι σωστή διαβίωση;».

Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις δηλώνουν κρατούμενοι και από άλλες φυλακές της χώρας.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ «ΑΠΑΤΣΙ» ΠΑΛΛΗΣ
Ο... συνδικαλιστής των κρατουμένων


Μπορεί με το ψευδώνυμο «Απάτσι» να τον ξέρει όλη η Ελλάδα, αλλά στον άγραφο νόμο των φυλακών τον αποκαλούν «συνδικαλιστή των κρατουμένων». Ο σωματώδης άνδρας με το άσπρο μούσι που «μπήκε» στα σπίτια μας από την ταράτσα της φυλακής του Μαλανδρίνου, όταν οι τηλεοπτικές κάμερες ζούμαραν ενώ εκείνος μετέφερε με τη βραχνή φωνή του τα αιτήματα των εξεγερμένων, είναι ο Βαγγέλης Πάλλης.

Αν και ο ίδιος δεν δέχεται το ρόλο του πρωτοστάτη στην εξέγερση, η πορεία του δείχνει ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν διστάζει να διεκδικήσει για τον ίδιο και τους συγκρατούμενούς του τα «αυτονόητα», όπως λέει ο ίδιος, δικαιώματά τους. Ο «Απάτσι» συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1996 για τη δολοφονία του 57χρονου επιχειρηματία Πητ Παπαδάκου. Εξι μήνες αργότερα απέδρασε από τις φυλακές. Έμεινε στην παρανομία κοντά πέντε χρόνια, αλλά συνελήφθη ξανά το 2002, αφού σε βάρος του εκκρεμούσε καταδικαστική απόφαση για την απόπειρα δολοφονίας του επιχειρηματία Γ. Αδαμόπουλου. Τον Ιούλιο του 2004, πάντως, το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Θήβας αθώωσε ομόφωνα τον Βαγγέλη Πάλλη για τη δολοφονία του Πητ Παπαδάκου.

Ύστερα από δεκάδες μεταγωγές, ο 48χρονος σήμερα κρατούμενος εκτίει την ποινή του στο Μαλανδρίνο. «Δεν κρατείται για κάτι που έχει κάνει, αλλά γιατί αντιδρά και στασιάζει στις φυλακές που πηγαίνει. Δεν αντέχει το άδικο», λέει ο Γιώργος από τον Κορυδαλλό. «Και το έχει πληρώσει αυτό».

Όσοι τον ξέρουν καλά, πιστεύουν ότι όλη η στενοχώρια της δικής του υπόθεσης - ο ίδιος από την πρώτη στιγμή κραύγαζε για την αθωότητά του, «Είμαι αθώος», είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής» - αλλά και οι άθλιες συνθήκες που έχει αντιμετωπίσει στις φυλακές ήταν η αιτία να αποκτήσει πρόβλημα στην καρδιά. Ο Πάλλης πάσχει από στεφανιαία νόσο, αλλά αρνείται την επιβεβλημένη θεραπευτική αγωγή, διαμαρτυρόμενος μ αυτό τον τρόπο για τις συνθήκες κράτησής του.

Η εικόνα των φυλακών σε αριθμούς
10.000 - 10.500 ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ


Στις φυλακές της Ελλάδας κρατούνται σήμερα 10.000 - 10.500 άτομα (10.058 την 16-6-2006, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Υπ. Δικαιοσύνης) σε 30 ιδρύματα που η συνολική ικανότητά τους είναι αυτή των 5.584 ατόμων, εκτίοντας ποινές που ξεκινάνε από λίγους μήνες μέχρι πολλές φορές ισόβια.

42% - 45% ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ

Το 42-45% των κρατουμένων είναι αλλοδαποί, όταν το ποσοστό στην Ιταλία είναι 33%, στη Γαλλία 21,4%, στη Δανία 17,5% στη Βρετανία 13,6, στην Ισπανία 29,7% (Στοιχεία του International Center of Prison Studies).

4% ΑΝΗΛΙΚΟΙ

Οι ανήλικοι κρατούμενοι αντιπροσωπεύουν περίπου το 4% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές, όταν στη Βρετανία το ποσοστό είναι 3,2%, στη Γαλλία 1,1%, στην Αλβανία 1% στην Ιταλία, Δανία - Σουηδία κάτω από 1% και στην Ισπανία μηδέν.

29% - 31% ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ

Το 29-31% είναι προφυλακισμένοι, όταν στη Δανία το ποσοστό είναι 25%, στην Ισπανία 23%, στη Σουηδία 16,4%, στη Βρετανία 16,4% και στη Γερμανία 17%.

ΑΥΣΤΗΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελλάδα θεωρείται μια από τις 3 ευρωπαϊκές χώρες που επιβάλουν τις βαρύτερες ποινές: οι άλλες δύο είναι η Αλβανία και η Τουρκία. (Στοιχεία από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων).

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=106373

Παρασκευή, 27 Απρίλιος 2007

«Ένοχη σιωπή της κυβέρνησης»

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

«Οι κρατούμενοι έχουν δίκιο. Έχουν ζήσει στο σώμα τους την αποτυχία του σωφρονιστικού συστήματος. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, μείωση των εξοντωτικών ποινών».

Αυτά τόνισαν σε συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους εξεγερμένους κρατούμενους και καταγγέλλοντας κρούσματα βίας και εκδικητικών μεταγωγών.

Για βαρβαρότητα έκανε λόγο ο Γ. Μπανιάς, επιρρίπτοντας στην κυβέρνηση και τον υπουργό Δικαιοσύνης την ευθύνη καθώς, όπως είπε, αντιμετωπίζουν την απαράδεκτη κατάσταση με αναλγησία, επίδειξη βίας, υπεροψία και κυνισμό. Ζήτησε μάλιστα από την κυβέρνηση επίσημη ενημέρωση για το τι έχει συμβεί με τους τραυματίες από την επέμβαση των ΜΑΤ στις φυλακές.

Για συρρίκνωση των δικαιωμάτων κρατουμένων, και ιδιαίτερα των ανηλίκων, μίλησε η Κατ. Πούτου από τη ΜΚΟ Αρσις. Όπως είπε, δεν εφαρμόζεται καν ο σωφρονιστικός κώδικας, τη στιγμή που η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα που έχει προκηρύξει δύο μόνο οργανικές θέσεις επιστημονικού προσωπικού για όλες τις φυλακές. Την ένοχη σιωπή της κυβέρνησης κατήγγειλε ο δικηγόρος Βασ. Παπαστεργίου. Την κατηγόρησε ότι αρνείται πεισματικά το διάλογο με τους κρατούμενους και επιστρατεύει τη μόνη γλώσσα που φαίνεται να γνωρίζει, αυτή της βίας και της καταστολής.

«Πιστεύει άραγε η κυβέρνηση και ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι τα προβλήματα των φυλακών μπορούν να απαντηθούν με την ωμή βία των ΜΑΤ, των κλομπ και των δακρυγόνων;», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία. Και ερωτά: Ποιος λογοδότησε για το θάνατο 4 ατόμων στο κελί 80, ποιος ευθύνεται για τις συνεχείς αυτοκτονίες και τα συνεχής περιστατικά βίας;

«Η Ελλάδα πλασαρίστηκε στις τρεις χώρες που εκδίδουν τις πιο αυστηρές αποφάσεις. Οι άλλες δύο ήταν η Τουρκία και η Αλβανία», επισήμανε η δικηγόρος Ι. Κούρτοβικ. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ο πληθυσμός των φυλακών διπλασιάστηκε μέσα στην τελευταία δεκαετία, ενώ η χώρα μας έχει τους περισσότερους αλλοδαπούς αλλά και τους περισσότερους ανήλικους κρατούμενους από κάθε άλλη φυλακή ευρωπαϊκής χώρας!

Μέσα σε αυτό το κλίμα παρενέβη και ο πρώην κρατούμενος στις φυλακές Γιώργος Καλαϊτζίδης, ο οποίος τόνισε ότι ο Γ. Δημητράκης, ο ξυλοδαρμός του οποίου αποτέλεσε την αφορμή για την εξέγερση στο Μαλανδρίνο, βρισκόταν στις σκληρές αυτές φυλακές, αν και είναι ακόμη υπόδικος. Σε περίπτωση μάλιστα που του αποδοθούν ευθύνες για την εξέγερση και του ασκηθούν διώξεις, προειδοποίησε ότι «όποιος στοχοποιήσει το συγκεκριμένο κρατούμενο θα στοχοποιηθεί και ο ίδιος».

ΧΡ. ΖΕΡΒΑΣ

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=4960028

Η 4ήμερη «εξέγερση των κολασμένων»

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟ

ΑΜΦΙΣΣΑ

Στις 4 το απόγευμα, έπειτα από πολύωρες και επίπονες διαπραγματεύσεις των εισαγγελέων και των επικεφαλής των κρατουμένων στο Μαλανδρίνο Φωκίδας, η τετραήμερη «εξέγερση των κολασμένων» έλαβε τέλος.

Κατάκοποι και οι 250 βαρυποινίτες εγκατέλειψαν την ταράτσα του κτιρίου και από την καταπακτή, επέστρεψαν ένας ένας στα κελιά τους, αφού πρώτα οι δεσμοφύλακες τους έκαναν εξονυχιστική σωματική έρευνα, μήπως και έπαιρναν μαζί τους κάποια από τα αιχμηρά αντικείμενα. Ανακουφισμένοι και οι άνδρες των ΜΑΤ πήραν τα λεωφορεία και επέστρεψαν στην Αθήνα, για το «μέτωπο των Εξαρχείων».

Οι κρατούμενοι πείστηκαν από τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι θα τηρηθούν στο ακέραιο οι δεσμεύσεις του γ.γ. του υπουργείου Δικαιοσύνης Γ. Πανούρη ότι κανείς τους δεν πρόκειται να υποστεί το παραμικρό για την εξέγερση. Εκτός από την κούραση οι εξεγερμένοι κρατούμενοι ήταν εξαντλημένοι από την έλλειψη νερού και τροφής, αλλά και από το δριμύ ψύχος που επικρατούσε τις νυχτερινές ώρες. Αργά το απόγευμα τους δόθηκε και το βραδινό συσσίτιο και όλα δείχνουν ότι η ζωή στη φυλακή υψίστης ασφαλείας επιστρέφει στην καθημερινή ρουτίνα της.

Στο μεταξύ από σήμερα αναμένεται να αρχίσουν οι καταθέσεις στο πλαίσιο της ΕΔΕ που διέταξε ο υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσιος Παπαληγούρας προκειμένου να διερευνηθεί η καταγγελία του κρατουμένου Γ. Δημητράκη για τη βίαιη συμπεριφορά συγκεκριμένου σωφρονιστικού υπαλλήλου. Επίσης την επόμενη εβδομάδα θα γίνει μεταγωγή μικρού αριθμού κρατουμένων από το Μαλανδρίνο στο Δομοκό Φθιώτιδας, όπου από την προηγούμενη εβδομάδα άρχισε να λειτουργεί κανονικά το εκεί νέο σωφρονιστικό κατάστημα υψίστης ασφαλείας. Σε ανακοίνωση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «με τη λήξη της εξεγέρσεως, έλαβε τέλος η επιχείρηση ευρείας κλίμακας που είχε εκδηλωθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις σε όλες τις δικαστικές φυλακές της χώρας».

«Η αμεσότητα των ενεργειών των αστυνομικών δυνάμεων, η τήρηση των αρχών της νομιμότητας και της αναλογικότητας απέτρεψαν σωματικές βλάβες, εγκλήματα κατά της ζωής και αποδράσεις. Η στάση των κρατουμένων σε όλες τις δικαστικές φυλακές της χώρας αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία, υπομονή και αποφασιστικότητα στις νόμιμες ενέργειες», καταλήγει η ανακοίνωση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.

Να θυμίσουμε ότι η εξέγερση στις φυλακές του Μαλανδρίνου ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα, με αφορμή την επίθεση σωφρονιστικού υπαλλήλου κατά του κρατουμένου Γ. Δημητράκη, αλλά ουσιαστικά τέθηκαν και πάλι χρόνια αιτήματα των κρατουμένων, όπως η μετατροπή των ισοβίων σε 12ετή κάθειρξη, η μετατροπή της κάθειρξης των 25 ετών σε κάθειρξη δέκα ετών και να αποφυλακίζονται οι κρατούμενοι με την έκτιση των 3/7 της ποινής τους.

Επίσης, ζητούν να μειωθεί το ανώτατο όριο προφυλάκισης των 18 μηνών, να καταργηθούν οι πειθαρχικές ποινές και να χορηγούνται ελεύθερα άδειες.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=29928508


ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ 6 Μ.Μ.


Σε συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους εξεγερμένους κρατούμενους, καλεί για σήμερα στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Κλαυθμώνος το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Πληροφορίες από την «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων» μιλούν για 400 μεταγωγές, για αποχή συσσιτίου στις Γ' και Δ' πτέρυγες του Κορυδαλλού... Αναφέρονται επίσης 40 μεταγωγές από Κέρκυρα, 150 από Τρίκαλα, 150 από Διαβατά και 150 από Λάρισα.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=72709692

Πέμπτη, 26 Απρίλιος 2007

Ζητούν πιστή εφαρμογή των νόμων

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Της Ιφιγενειας Διαμαντη

Αναμορφωτικά προγράμματα και ανθρώπινη κατανομή των εγκλείστων υποδεικνύουν ως σημαντικότερα ζητήματα οι περιπτώσεις δύο ανθρώπων που έζησαν την κατάσταση των ελληνικών σωφρονιστικών καταστημάτων.

«Αυτό που ζητάμε είναι να εφαρμοστεί ο Σωφρονιστικός Κώδικας αλλά και οι άλλες διατάξεις και νόμοι που έχει ψηφίσει το κράτος» λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Παπαδάκης από την «Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων». Έξι τετραγωνικά ανά κρατούμενο αντί για ένα, εργασία, αναμορφωτικά προγράμματα τα οποία κάποια στιγμή λειτούργησαν, αλλά σύντομα καταργήθηκαν, άδεια, αθλητισμός, περιλαμβάνονται στα αιτήματά τους, όπως και επισκεπτήριο. Στην εύλογη απορία για το αυτονόητο του τελευταίου, η απάντηση είναι ότι «αν θέλουν το δίνουν». Έξι χρόνια κρατούμενος για συνωνυμία και εν αναμονή της αποφυλάκισής του, καθώς έχει δικαιωθεί από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, ο κ. Παπαδάκης εξηγεί πως «όσοι κρατούμενοι ασχολούνται ενεργά με τα δικαιώματα των συγκρατουμένων, μεταφέρονται από σωφρονιστικό κατάστημα σε σωφρονιστικό κατάστημα». Μαλαδρίνο, Λάρισα, Κέρκυρα, Χαλκίδα, Αλικαρνασσός, Τρίκαλα, Διαβατά είναι μερικές από τις φυλακές στις οποίες έχει βρεθεί ο ίδιος στο διάστημα κράτησής του. «Όταν ήμουν στη Χαλκίδα, διεκδικούσα τα προγράμματα λαϊκής επιμόρφωσης. Ο διευθυντής είχε τη γνώμη ότι είναι άχρηστα για τους κρατουμένους. Αν υπήρχαν, όμως, όλοι θα τα χρησιμοποιούσαν».

«Το υπουργείο Δικαιοσύνης πρέπει να ρίξει καλύτερη ματιά στο σωφρονιστικό σύστημα. Κάθε κράτος φαίνεται από τις φυλακές του. Αν δεν μπορεί να τις αναμορφώσει, τότε τι περιμένει να κάνει με την κοινωνία έξω από αυτές;» λέει στην «K» ο κ. Ανδρέας Κωνσταντινέας και προσθέτει πως «όταν δεν υπάρχει διέξοδος απασχόλησης, όλο σκέπτεσαι την αυτοκτονία», ενώ η πορεία προς τη χρήση ουσιών είναι προδιαγεγραμμένη. Ήταν και η αιτία που οδηγήθηκε δεύτερη φορά σε σωφρονιστικό κατάστημα. Εδώ και έξι μήνες αποφυλακισμένος, έχει αποφασίσει να στήσει με τη βοήθεια κοινωνιολόγων, νομικών και ανθρώπων από το Παρατηρητήριο, έναν Σύλλογο Συγγενών και Φίλων Κρατουμένων που θα ονομαστεί «Ο Σωκράτης». Παράλληλα, αναζητά τρόπο για να εκδώσει διηγήματα και ποιήματα που έγραψε σε αυτό το διάστημα και να διαθέσει όλα τα έσοδα υπέρ του σκοπού.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_26/04/2007_224789

Τρίτη, 24 Απρίλιος 2007

Μπαράζ εξεγέρσεων στις φυλακές της χώρας

 

www.flash.gr

Με καταιγίδα μοιάζουν οι εξεγέρσεις των κρατουμένων στα σωφρονιστικά Ιδρύματα ανά την επικράτεια, καθώς μετά τις φυλακές του Μαλανδρίνου ένταση σημειώθηκε την Τρίτη (24/4) στον Κορυδαλλό, στον Αγ. Στέφανο Πάτρας και στην Κέρκυρα.

Στις φυλακές του Κορυδαλλού οι κρατούμενοι σε ένδειξη αλληλεγγύης στους φυλακισμένους του Μαλανδρίνου Φωκίδας αρνήθηκαν να επιστρέψουν στα κελιά τους και άναψαν φωτιές. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν στην 4η πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, αλλά και στην ταράτσα, προκειμένου να αποτρέψουν τη γενίκευση της εξέγερσης, ενώ έκαναν και χρήση χημικών. Μερίδα κρατουμένων επέστρεψε στα κελιά και άναψε φωτιές σε σεντόνια και άλλα αντικείμενα. Νωρίτερα μια άλλη ομάδα φυλακισμένων είχε ξηλώσει τα κάγκελα στην ταράτσα των φυλακών.

Διαπραγματεύσεις στο Μαλανδρίνο

Εν τω μεταξύ, συνεχίζονται για δεύτερη συνεχή ημέρα οι διαμαρτυρίες των κρατουμένων στις φυλακές Μαλανδρίνου, όπου σε αδιέξοδο οδηγήθηκαν οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις των εκπροσώπων των δικαστικών αρχών και του υπουργείου Δικαιοσύνης με τους κρατούμενους, οι οποίοι ζητούν καλύτερες συνθήκες κράτησης. Το απόγευμα ξεκίνησε και νέος γύρος διαπραγματεύσεων.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αναστάσης Παπαληγούρας, τόνισε ότι “η πολιτεία δεν διαπραγματεύεται την τήρηση των νόμων. Θα πράξει ό,τι απαιτείται για την αποκατάσταση της τάξης”. Με εντολή του κ. Παπαληγούρα μετέβη στο Μαλανδρίνο ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Ένταση στις φυλακές Αγίου Στεφάνου

Ηλεκτρισμένο είναι το κλίμα και στις φυλακές Αγίου Στεφάνου της Πάτρας καθώς περίπου 200 κρατούμενοι αρνήθηκαν να μπουν στα κελιά τους, ενώ έχουν υποβάλει υπόμνημα με αιτήματα προς τον διευθυντή των φυλακών. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έκαναν επέμβαση εντός του ιδρύματος το απόγευμα, ενώ για τις εξελίξεις ενημερώθηκε και ο αρμόδιος εισαγγελέας των φυλακών.

Ένταση σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης και στις φυλακές της Κέρκυρας, όπου οι κρατούμενοι ανέβηκαν στην ταράτσα του Ιδρύματος.

Σε ένδειξη συμπαράστασης απείχαν το μεσημέρι της Τρίτης από το συσσίτιο οι κρατούμενοι στις φυλακές Πάτρας, Λάρισας, Κομοτινής και Τρικάλων.

Τα αιτήματα των φυλακισμένων

Οι κρατούμενοι επιθυμούν να αλλάξουν οι συνθήκες κράτησης τους, με αιχμή την παραχώρηση πενθήμερων αδειών χωρίς προϋποθέσεις, τη μετατροπή της ισόβιας κάθειρξης σε 12 χρόνια, καθώς επίσης την πρόωρη αναστολή της ποινής για κάποιες μορφές αδικημάτων.

Ξυλοδαρμός κρατουμένου

Οι κρατούμενοι στο Μαλανδρίνο διαμαρτύρονται για τον ξυλοδαρμό -όπως ισχυρίζονται- του Γιάννη Δημητράκη (ο οποίος είχε συλληφθεί πέρυσι μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών με αστυνομικούς στο κέντρο της Αθήνας, έχοντας ληστέψει την Εθνική Τράπεζα στην οδό Σόλωνος), ενώ ζητούν και καλύτερες συνθήκες κράτησης.

Συγκέντρωση συμπαράστασης και αλληλεγγύης για τους κρατούμενος πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης στην πλατεία Ομονοίας από την Επιτροπή για τα δικαιώματα των κρατουμένων.

Ο Γ. Δημητράκης ανήκει στον αντιεξουσιαστικό χώρο και το βράδυ της Δευτέρας ομάδα αντιεξουσιαστών πραγματοποίησε πορεία συμπαράστασης προς το σπίτι του προέδρου της Δημοκρατίας στην οδό Ασκληπιού στο Κολωνάκι και κατόπιν διαλύθηκε χωρίς προβλήματα στην πλατεία Εξαρχείων.

Παρόμοια διαδήλωση πραγματοποιήθηκε και στην Θεσσαλονίκη, στην περιοχή της Καμάρας.

http://greece.flash.gr//soon/2007/4/24/32936id/

Μπαράζ εξεγέρσεων σε σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας

 

www.in.gr

Γενικευμένη αναστάτωση

Με την άμεση επέμβαση των ΜΑΤ, που εισήλθαν στις φυλακές Κορυδαλλού λίγο μετά τις 20:15, κατόπιν εντολής του ειδικού εισαγγελέα του σωφρονιστικού καταστήματος και της διεύθυνσης της φυλακής, αποσοβήθηκε η εξέγερση 300-400 κρατουμένων της Δ' πτέρυγας.

Η εξέγερση ξεκίνησε στις 15:30, όταν οι κρατούμενοι της Δ' πτέρυγας, αλλά και κάποιοι της Γ', άρχισαν να καίνε στρώματα και κουβέρτες, ενώ μια ομάδα προσπάθησε να αποδράσει μέσω της νεκρής ζώνης.

Η κατάσταση τέθηκε υπό έλεγχο στις 21:15, όταν τέσσερις διμοιρίες των ΜΑΤ κατάφεραν με τη χρήση καπνογόνων να κλείσουν μέσα στη Δ' πτέρυγα και στη συνέχεια στα κελιά τους, τους 300-400 κρατουμένους, ενώ στις υπόλοιπες πτέρυγες επικρατούσε ησυχία.

Την ίδια ώρα, στο Μαλανδρίνο η κατάσταση παρέμενε ανεξέλεγκτη, με δεκάδες κρατουμένους στην ταράτσα να διαμαρτύρονται για τη συμπεριφορά σωφρονιστικού υπαλλήλου, ο οποίος ξυλοκόπησε τον αντιεξουσιαστή Γιάννη Δημητράκη. Οι πολύωρες διαπραγματεύσεις δεν κατέληξαν πουθενά, ενώ στη φυλακή αναμενόταν και ο γγ του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Μιλώντας νωρίτερα σε δημοσιογράφους, ο υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσης Παπαληγούρας δεν απέκλειε την επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων στις φυλακές. «Αυτή την ώρα» είχε πει, «ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης βρίσκεται καθ' οδόν προς το Μαλανδρίνο, προκειμένου να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια συνεννόησης με τους κρατουμένους».

«Οι εισαγγελείς και οι διευθυντές των φυλακών, όπου εξακολουθεί να παρατηρείται αναταραχή, έχουν ζητήσει τη συνδρομή της Αστυνομίας για την αποκατάσταση της τάξης, όπως έγινε ήδη στις φυλακές Κορυδαλλού. Η Πολιτεία με ευθύνη θα πράξει ό,τι απαιτείται για να αποκατασταθεί το κλίμα ηρεμίας και σε αυτές τις φυλακές» προσέθετε ο κ. Παπαληγούρας.

Παράλληλα, δήλωνε: «Η Πολιτεία καταβάλλει μια μεγάλη και συστηματική προσπάθεια για την αναβάθμιση του σωφρονιστικού συστήματος και τον εκσυγχρονισμό των φυλακών μας. Είναι αυτονόητο ότι οι έγκλειστοι συνάνθρωποί μας έχουν δικαίωμα στην κρατική μέριμνα και πρόνοια. Εξίσου σαφές είναι, όμως, ότι η Πολιτεία δεν διαπραγματεύεται με κανέναν την τήρηση των νόμων. Ο νόμος είναι από όλους σεβαστός».

Διαδήλωση συμπαράστασης στον Γ.Δημητράκη πραγματοποίησε ομάδα αντιεξουσιαστών το βράδυ της Δευτέρας. Η πορεία πέρασε και από το σπίτι του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, στην οδό Ασκληπιού, και τελικά διαλύθηκε στην πλατεία Εξαρχείων.

Νέα πορεία διαμαρτυρίας διοργανώνει, διαμαρτυρόμενη για την κατάσταση στις φυλακές, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Η πορεία διαμαρτυρίας έχει προγραμματισθεί για τις 7 το απόγευμα της Τρίτης έξω από τα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας.

Στη Θεσσαλονίκη, αναταραχή επικρατούσε στις φυλακές Διαβατών, καθώς μικρή ομάδα κρατουμένων, που βγήκαν για προαυλισμό το απόγευμα, δεν επέστρεψαν στα κελιά τους, εκφράζοντας έτσι τη συμπαράστασή τους στους κρατουμένους των άλλων φυλακών της χώρας. Στο σημείο είχαν σπεύσει ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Στη Λάρισα, οι κρατούμενοι δύο πτερύγων -εκ των τριών- των δικαστικών φυλακών αρνήθηκαν να πάρουν το συσσίτιό τους, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους διαμαρτυρόμενους συναδέλφους τους των φυλακών Μαλανδρίνου.

Η αναστάτωση εξακολουθούσε και το βράδυ, καθώς κρατούμενοι της μίας πτέρυγας αυτή τη φορά αρνήθηκαν εκ νέου να πάρουν το συσσίτιο τους και εν συνεχεία να μπουν στα κελιά τους. Σε επιφυλακή, για προληπτικούς λόγους περισσότερο, βρίσκονταν όλες οι δυνάμεις που εμπλέκονται στην φρούρηση των φυλακών.

Στα Χανιά, οι 132 κρατούμενοι στις δικαστικές φυλακές αρνήθηκαν να λάβουν το βραδινό συσσίτιο, ενημερώνοντας εγγράφως τη διοίκηση της φυλακής για την πράξη τους αυτή, η οποία έγινε σε ένδειξη συμπαράστασης των κρατουμένων άλλων φυλακών της χώρας.

Αποχή από το συσσίτιο πραγματοποίησαν και οι τρόφιμοι των νέων φυλακών Τρικάλων, διαμαρτυρόμενοι για μια σειρά από ζητήματα όπως οι συνθήκες κράτησης, η βίαια συμπεριφορά, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ο υπερδιπλάσιος αριθμός των κρατουμένων.

Μεταξύ των αιτημάτων τους είναι η εναρμόνιση του ποινικού και σωφρονιστικού Δικαίου με το ευρωπαϊκό, ενώ κατά την επίσκεψή του στο χώρο των φυλακών, ο εισαγγελέας Τρικάλων ανέφερε ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο.

Προς εκτόνωση οδηγείτο η κατάσταση στις φυλακές Αγίου Στεφάνου της Πάτρας, μετά την επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων. Λίγο πριν από τις 8 το βράδυ αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες είχαν ενισχυθεί με διμοιρίες των ΜΑΤ και των ΕΚΑΜ από την Αθήνα, μπήκαν στον προαύλιο χώρο των φυλακών.

Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν χρήση χειροβομβίδων κρότου και λάμψης, με αποτέλεσμα οι περίπου 200 κρατούμενοι, που αρνούνταν από το μεσημέρι να επιστρέψουν στα κελιά τους, να αρχίσουν να υποχωρούν.

Τελικά, έπειτα από λίγη ώρα, οι περισσότεροι κρατούμενοι άρχισαν να μπαίνουν στα κελιά τους, ενώ δεν είχε υπάρξει καμία αναφορά για τυχόν τραυματισμούς.

Η αναταραχή στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου ξεκίνησε το μεσημέρι, όταν περίπου 200 κρατούμενοι από τους συνολικά 700 αρνήθηκαν να μπουν στα κελιά τους, ζητώντας μεταξύ άλλων καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Στη συνέχεια υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση της Αστυνομίας, ενώ στις φυλακές έφτασε και ο υπαρχηγός της Αστυνομίας, αντιστράτηγος Στέλιος Σύρρος.

Έφοδος των ΜΑΤ έγινε και στις φυλακές Κέρκυρας, όπου οι κρατούμενοι αρνούνταν να μπουν στα κελιά τους.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=797059&lngDtrID=244

Σάββατο, 7 Απρίλιος 2007

Επίσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στο Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού

 

ΕΠΟΧΗ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Οι κρατούμενοι είχαν, τελικά, δίκιο

ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ 300 ΑΣΘΕΝΕΙΣ – ΝΕΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΤΙΕΑ ΝΤΟΜΙΝΤ


Ορισμένοι, θεωρούσαν ότι ήταν μάλλον υπερβολικοί οι κρατούμενοι στις καταγγελίες τους για τις συνθήκες που επικρατούν στο ψυχιατρείο και το νοσοκομείο των φυλακών.

Ας το δούμε λοιπόν. Αυτή τη φορά τα στοιχεία που έχουμε δεν προέρχονται από τους κρατούμενους, αλλά από την ίδια τη διεύθυνση του ψυχιατρείου. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Το Ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού μπορεί να καλύψει (λέμε τώρα…) 160 ασθενείς. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται 300. Στο ψυχιατρείο υπάρχει ένας μόνιμος ψυχίατρος και τέσσερις «επισκέπτες». Οι νοσηλευτές είναι εννέα, αλλά από αυτούς οι πέντε είναι κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν επιφορτιστεί αυτό το ρόλο. Υπάρχουν τέσσερις κοινωνικοί λειτουργοί, ενώ μόλις πριν ένα μήνα διορίσθηκε ψυχολόγος. Α… για να μην το ξεχάσουμε. Μπορεί να μην υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές, αλλά το φυλακτικό προσωπικό (βλέπε ανθρωποφύλακες) είναι περίπου 45!

Αυτή είναι η εικόνα, έτσι όπως την σκιαγραφούν οι αριθμοί, τους οποίους παρουσίασε ο διευθυντής του «νοσοκομείου» Δημήτρης Βουτσίνος, στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που το επισκέφτηκε τη Μεγάλη Τετάρτη. Δικαιώνονται, λοιπόν, οι κρατούμενοι που κατήγγειλαν τις μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης – και όχι νοσηλείας – αλλά και η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, η οποία σε πρόσφατη ανακοίνωσή της μίλησε για τις απάνθρωπες συνθήκες και για την ανάγκη άμεσης ένταξης του «νοσοκομείου» στο εθνικό σύστημα υγείας.

Στο… ψυχιατρείο

Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο «νοσοκομείο» στις 10.30 π.μ. Πέρασε την πύλη, η πρώτη πόρτα άνοιξε για να την δεχτεί η διεύθυνση. Μόνο η πρώτη πόρτα, γιατί οι υπόλοιπες, παρά την παρουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου, έμειναν ερμητικά κλειστές. Η συζήτηση με τον διευθυντή κράτησε κάτι περισσότερο από μισή ώρα.

Στη διάρκεια της συζήτησης ετέθη και το περιστατικό με την αυτοκτονία του 15χρονου Ματιέα Ντομίντ. Ας δούμε ποια στοιχεία έδωσε η διεύθυνση του ψυχιατρείου. Ο νεαρός είχε συλληφθεί για κατοχή 40 γραμμαρίων χασίς. Κρατήθηκε ως υπόδικος στις φυλακές Αυλώνα και στις 28 Φεβρουαρίου μεταφέρθηκε στο Ψυχιατρείο των φυλακών με γνωμάτευση «διαταραχή συμπεριφοράς». Στον ένα μήνα «νοσηλείας» του, σύμφωνα με τα στοιχεία του ψυχιατρείου, τον είδε πέντε φορές γιατρός, ο οποίος, όμως, δεν είχε συντάξει τη γνωμάτευσή του, κάτι που όπως ειπώθηκε, είναι σύνηθες φαινόμενο. Στη διάρκεια της «νοσηλείας», διαπιστώθηκε ότι είχε τάσεις αυτοκαταστροφής, αλλά αυτό δεν αρκούσε ώστε να πάρουν τα αναγκαία μέτρα και να μεταφέρουν το παιδί σε πραγματικό νοσοκομείο. Στην πραγματικότητα αφέθηκε στην τύχη του. Με βάση τα στοιχεία προκύπτουν σοβαρές ευθύνες της εισαγγελίας που αποφάσισε τον εγκλεισμό του νεαρού, αλλά και πολλαπλά ερωτήματα για την ευκολία με την οποία οι δικαστές μοιράζουν, ενδεχομένως, ποινές σε ανήλικους.

Στη συζήτηση, ήταν παρόντα και μέλη του σωματείου σωφρονιστικών υπαλλήλων του ψυχιατρείου, οι οποίοι έθεσαν το ζήτημα της υπαγωγής του νοσοκομείου των φυλακών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ακόμα και η διεύθυνση δέχτηκε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα άλλαζε άρδην την κατάσταση, καθώς, θα εξασφαλίζονταν έτσι η στελέχωσή του με επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε να επισκεφθεί τους «θαλάμους» - κελιά ή να δει αντιπροσωπεία των κρατουμένων, αλλά η διεύθυνση της το αρνήθηκε. Το άβατο καλά κρατεί…

Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου

Ο Αλέκος Αλαβάνος, με το τέλος της επίσκεψης έκανε δηλώσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σημειώνοντας ότι μετά το Πάσχα θα θέσει το θέμα στη Βουλή. Στη συνέχεια ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Σήμερα πολλοί πολίτες βιώνουν τα πάθη ενός φυλακισμένου Χριστού. Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, ήρθαμε εδώ, για να θυμίσουμε την υπόθεση του ανήλικου Ματιέα Ντομίντ, ο οποίος υπόδικος, όχι καν κατάδικος, για χρήση και κατοχή μικρής ποσότητας χασίς, απαγχονίστηκε μέσα στις φυλακές. Υπάρχει μια κατάσταση μεσαίωνα η οποία πρέπει να σταματήσει και η οποία αφορά όλους τους φυλακισμένους, αλλά ιδιαίτερα τους νέους φυλακισμένους. Είναι αδιανόητο να έχουμε ένα ψυχιατρείο φυλακών σε όλη την Ελλάδα από το οποίο περνάνε 3.000 περίπου ασθενείς το χρόνο και στο οποίο υπάρχει μόνο ένας ψυχίατρος, τέσσερις κοινωνικοί λειτουργοί και ένας ψυχολόγος. Θεωρούμε αναγκαίο να υπάρξει άμεσα στελέχωση του ψυχιατρείου, να συνδεθεί το ψυχιατρείο με το δημόσιο σύστημα υγείας, να δημιουργηθούν και άλλα ψυχιατρεία φυλακισμένων στη χώρα μας, να υπάρξει διαχωρισμός ανηλίκων - ενηλίκων».

Στη συνέχεια ο Αλέκος Αλαβάνος έθεσε το ζήτημα των ανηλίκων, σημειώνοντας «ότι οι εισαγγελείς και οι δικαστές μπορεί να δείχνουν ανοχή στους νονούς του καρτέλ ή στους νονούς με τα ταμεία, αλλά εξαντλούν τη σκληρότητα τους απέναντι σε νέα παιδιά, τα οποία υποπίπτουν σε κάποιες παραβατικές συμπεριφορές. Σε άλλες χώρες τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με εναλλακτικές ποινές μέσα στην κοινωνία».

Eρώτηση Κουβέλη

Τη λήψη μέτρων, εκ μέρους του υπουργείου Δικαιοσύνης, για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, ζήτησε με ερώτησή του στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης. Η ερώτηση έγινε με αφορμή το θάνατο ενός ακόμα κρατούμενου, αυτή τη φορά στις αγροτικές φυλακές Αγιάς των Χανίων.

Τα νοσοκομεία στις φυλακές, είναι κολαστήρια που χάνονται ζωές

 

ΕΠΟΧΗ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Τα νοσοκομεία στις φυλακές,
είναι κολαστήρια που χάνονται ζωές

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ


«Κρατούμενοι αδέλφια δεν είστε μόνοι, η αλληλεγγύη μας ενώνει», φώναζαν οι διαδηλωτές από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής. Aστυνομικές δυνάμεις είχαν κλείσει όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στο συγκρότημα των φυλακών.

Η διαδήλωση - διαμαρτυρία, έγινε με αφορμή την αυτοκτονία του 15χρονου Ματιέα Ντομίντ στο περιβόητο νοσοκομείο των φυλακών, τις σοβαρότατες καταγγελίες των κρατουμένων για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης – και όχι νοσηλείας – των ασθενών κρατουμένων, αλλά και το θάνατο του νεαρού N. Τσολάκη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες την Παρασκευή 30 Μαρτίου.

Τελικά, οι διαδηλωτές κατάφεραν να φτάσουν σε σημείο που είχαν οπτική επαφή με την πρώτη πτέρυγα των φυλακών, αλλά και με το νοσοκομείο. Η παρουσία των διαδηλωτών έγινε γρήγορα αντιληπτή από τους κρατούμενους, οι οποίοι ανταπέδιδαν τα συνθήματα, σφύριζαν, έβγαζαν τα χέρια τους από τα κάγκελα και χαιρετούσαν ή κουνούσαν πανιά.

Οι διαδηλωτές συνέχιζαν να επικοινωνούν με τους κρατούμενους φωνάζοντας συνθήματα, όπως: «Είναι κατάντια και ντροπή, ανήλικοι πεθαίνουν στη φυλακή», «Το πρόβλημα δεν είναι οι φυλακές να φύγουν, είναι οι συνθήκες ανθρώπινες να γίνουν», «Τα νοσοκομεία στις φυλακές είναι κολαστήρια που χάνονται ζωές», «Όχι ανήλικοι στις φυλακές», «Ο δήμαρχος κάνει το παπί, δεν άκουσε δεν είδε για τη φυλακή», «Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά».

Τα συνθήματα έπεφταν σαν βροχή και η ατμόσφαιρα φορτίστηκε περισσότερο όταν κρατούμενος φώναξε «εδώ σκοτώνουν παιδιά».

Λίγο πριν φύγουν τα μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, ευχήθηκαν στους κρατούμενους «κουράγιο», «καλό μήνα», ενώ υποσχέθηκαν ότι θα ξανάρθουν.

Να σημειώσουμε ότι το νοσοκομείο της φυλακής ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι όπως θα έπρεπε στο υπουργείο Υγείας. Το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με καταγγελίες κρατουμένων έχουν πεθάνει σε αυτό δεκάδες κρατούμενοι. Καρκινοπαθείς πεθαίνουν αβοήθητοι και υπάρχουν πολλά καρδιακά στα οποία δεν παρέχονται πρώτες βοήθειες. Μόνο ένας κρατούμενος από τους τρεις που έχουν αναλάβει το «βαρύ» έργο έχει μεταφέρει το τελευταίο εξάμηνο 45 νεκρούς. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ασθενών. Ασθενείς με ηπατίτιδα, καρκινοπαθείς και τοξικομανείς είναι όλοι μαζί. Ελάχιστα κρεβάτια διαθέτουν σεντόνια ή μαξιλάρια, ενώ τους ανήμπορους ασθενείς τους καθαρίζουν συγκρατούμενοί τους. Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά και χαρτί τουαλέτας. Υπάρχουν έως και ανάπηροι γέροντες. Τα στρώματα είναι βρομερά, όπως και οι κουβέρτες. Οι θάλαμοι - κελιά δεν διαθέτουν κάθισμα, ενώ τα ψυχοφάρμακα τους τα δίνουν με τις χούφτες. Την περασμένη Τετάρτη κρατούμενος από την Κομοτηνή επικοινώνησε με την εφημερίδα μας και κατήγγειλε ότι μετά τη νοσηλεία του στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, δεν μπορεί να σταθεί όρθιος, τρέμει συνεχώς, σε σημείο που να μην μπορεί να φάει, καθώς αδυνατεί να σταθεροποιήσει τα χέρια του. Ο κρατούμενος, που τα στοιχεία του είναι στη διάθεση της εφημερίδας, πάσχει από επιληψία και ατροφία εγκεφάλου.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, καταγγέλλει τις μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης, που μόνο με το κινηματογραφικό έργο «εξπρές του μεσονυχτίου» μπορούν να παραλληλιστούν. Ζητάει, να υπαχθεί άμεσα το νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού στο υπουργείο Υγείας και να στελεχωθεί με επαρκές νοσηλευτικό και επιστημονικό προσωπικό. Επίσης, να πάρει τέλος το απαράδεκτο καθεστώς του άβατου και να ανοίξουν οι πόρτες της φυλακής στις κοινωνικές οργανώσεις. Τέλος, θεωρούμε αδιανόητο να κρατούνται στον ίδιο χώρο ανήλικοι. Θεωρούμε δε, ότι έφτασε ή ώρα να καταργηθούν εξολοκλήρου οι φυλακές ανηλίκων, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο από τον προθάλαμο για τις φυλακές των ενηλίκων.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων συνεδριάζει κάθε Τετάρτη στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία της «Εποχής».

Πάνος Λάμπρου

Τετάρτη, 4 Απρίλιος 2007

Για «κατάσταση μεσαίωνα» στις φυλακές μίλησε ο Αλέκος Αλαβάνος

 

www.in.gr

Επίσκεψη στον Κορυδαλλό


Ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλ.Αλαβάνος, η υπεύθυνη του τμήματος δικαιωμάτων του ΣΥΝ Μάγδα Σπηλιοπούλου, και εκπρόσωποι της «Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων», επισκέφθηκαν την Μ.Τετάρτη το ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, ενώ συναντήθηκαν και με τη διοίκηση.

Μετά την επίσκεψη ο κ. Αλαβάνος ανέφερε πως «σήμερα πολλοί πολίτες στη χώρα μας βιώνουν τα πάθη ενός φυλακισμένου Χριστού. Εμείς ήρθαμε εδώ, αντιπροσωπεία του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού και όλων των φυλακών της Ελλάδας, για να θυμίσουμε την υπόθεση του 16χρονου Πολωνού του Ματθαίου Νομίν, ο οποίος υπόδικος, όχι καν κατάδικος, για χρήση και κατοχή μικρής ποσότητας ναρκωτικών, απαγχονίστηκε μέσα στις φυλακές. Πιστεύουμε ότι υπάρχει μια κατάσταση Mεσαίωνα η οποία πρέπει να σταματήσει και η οποία αφορά σε όλους τους φυλακισμένους και ιδιαίτερα στους νέους φυλακισμένους».

Συνέχισε, λέγοντας: «Είναι αδιανόητο να έχουμε ένα ψυχιατρείο φυλακών σε όλη την Ελλάδα από το οποίο περνάνε 3.000 περίπου ψυχασθενείς το χρόνο και στο οποίο υπάρχει ένας μόνο ψυχίατρος, τέσσερις κοινωνικοί λειτουργοί, και μόνο ένας ψυχολόγος.

Με την ευκαιρία, o κ. Αλαβάνος έθεσε και το θέμα του μεγάλου αριθμού νέων κρατουμένων και φυλακισμένων για υποθέσεις μικρής παραβατικότητας. «Θεωρούμε ότι οι εισαγγελείς και οι δικαστές, μπορεί να δείχνουν έλλειψη ανοχής στους νονούς του καρτέλ ή στους νονούς με τα Ταμεία και από την άλλη μεριά εξαντλούν τη σκληρότητά τους απέναντι σε νέα παιδιά τα οποία υποπίπτουν σε κάποιες παραβατικές συμπεριφορές. Σε άλλες χώρες τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με εναλλακτικές ποινές μέσα στην κοινωνία, χωρίς να υπάρχει αυτή η επιβάρυνση η οποία υπάρχει σήμερα αλλά και αυτή η διπλή καταδίκη» δήλωσε.

news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=792539

Δευτέρα, 2 Απρίλιος 2007

Διαμαρτυρία για το νοσοκομείο των φυλακών

 

ΕΘΝΟΣ

Με συνθήματα, όπως «Τα νοσοκομεία στις φυλακές είναι κολαστήρια που λιώνουνε ζωές» και «Κρατάτε αδέλφια, δεν είσαστε μόνοι, η αλληλεγγύη μάς ενώνει», πραγματοποίησαν, χτες στις 2.30 μετά το μεσημέρι, συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλ. Ελευθερίας και πορεία προς το νοσοκομείο και ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, δεκάδες πολίτες από την «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων».

Οι πολίτες που συμμετέχουν στην «Πρωτοβουλία» εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους με αφορμή τον απαγχονισμό ενός 17χρονου Πολωνού, την περασμένη Πέμπτη, μέσα στο κελί του, στο ψυχιατρικό κατάστημα των φυλακών, και τον, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, αιφνίδιο θάνατο ενός 20χρονου Έλληνα κρατουμένου, την επόμενη μέρα, πάλι μέσα στο ψυχιατρείο.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=101617#

Κυριακή, 1 Απρίλιος 2007

Στα κελιά των ανηλίκων

 

Μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, επισκέφτηκαν την περασμένη Τρίτη, τα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, με σκοπό να παραδώσουν είδη καθαριότητας και ρουχισμό στους ανήλικους κρατούμενους.

Η επίσκεψη, κράτησε πάνω από δύο ώρες, όπου διαπιστώθηκαν οι πολύ σοβαρές ελλείψεις, αλλά και η ακαταλληλότητα του κτιρίου να στεγάσει κρατούμενους. Οι κρατούμενοι δεν προαυλίζονται ποτέ. Ο μοναδικός χώρος κίνησης είναι ένας στενός διάδρομος, που ουσιαστικά χρησιμεύει ως πρόσβαση στις λιγοστές τουαλέτες. Οι κρατούμενοι δεν τρώνε ποτέ σε τραπεζαρία για τον απλούστατο λόγο ότι τραπεζαρία δεν υπάρχει. Τρώνε στο δάπεδο, καθώς το κελί δεν διαθέτει ούτε τραπέζι, ούτε καρέκλα. Τα κελιά, ιδιαίτερα μικρού μεγέθους, έχουν μόνο δύο στρώματα. Ούτε κουβέντα να γίνεται για σεντόνια και μαξιλάρια.

Τα χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι υπάρχουν τρομερές ελλείψεις σε είδη καθαριότητας. Το χαρτί υγείας, είναι προφανώς είδος… πολυτελείας, ενώ οι 80 περίπου γυναίκες πέρα όλων των άλλων δεν έχουν σερβιέτες.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, έχει εδώ και καιρό «υιοθετήσει» τους ανήλικους της Πέτρου Ράλλη, αλλά πιστεύει, επίσης, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει ένα τέλος στην απάνθρωπη αλλά και παράνομη κράτηση ανηλίκων, οι οποίοι σημειωτέον, κρατούνται μόνο και μόνο γιατί δεν διαθέτουν νομιμοποιητικά χαρτιά.

ΕΠΟΧΗ 01/04/2007

Στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη

 

Από το χαρτί υγείας στη μάχη της σερβιέτας

Μπορεί να ακούγεται «φιλανθρωπικό», έως «περιθωριακό», αλλά η πραγματικότητα λέει καμιά φορά περισσότερα, από τις θεωρητικές μας προσεγγίσεις... Έτσι, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, μετά τη μάχη για το χαρτί υγείας, αρχίζει τη μάχη της… σερβιέτας.

Την περασμένη Τρίτη, μέλη της «πρωτοβουλίας» επισκέφτηκαν τα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, όπου κρατούνται αλλοδαποί, ανάμεσά τους και ανήλικοι, για να τους παραδώσουν είδη ατομικής καθαριότητας, ρουχισμό, κουβέρτες κ.λ.π.

Τα μέλη της Πρωτοβουλίας, πριν ανέβουν στο δεύτερο όροφο, όπου κρατούνται οι ανήλικοι, συζήτησαν για αρκετή ώρα με την αστυνομική διεύθυνση, όπου διαπιστώθηκαν οι τεράστιες ελλείψεις στην κτιριακή υποδομή, Οι κρατούμενοι, οι οποίοι δεν κατηγορούνται για παραβατικές ενέργειες, δεν προαυλίζονται. Ο «αρχιτέκτονας» του κτιρίου, αν και είναι καινούριο, δεν προέβλεψε, όχι μόνο προαύλιο, αλλά ούτε και τραπεζαρία, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να τρώνε στο δάπεδο. Οι τουαλέτες που μετριούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών, αδυνατούν, όπως είναι φυσικό, να καλύψουν τις ανάγκες των κρατουμένων, που ξεπερνούν συνήθως τους 200. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είδη ατομικής καθαριότητας, αλλά και χαρτί υγείας είναι άγνωστα για όσους και όσες είχαν την… τύχη να «φιλοξενούνται» στην Πέτρο Ράλλη.

Οι γυναίκες κρατούμενες, 76 στον αριθμό την εβδομάδα που μας πέρασε, αντιμετωπίζουν ένα πρόσθετο πρόβλημα, αφού δεν τους παρέχουν σερβιέτες.

Η «Πρωτοβουλία» σε συνεννόηση με γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, σχεδιάζουν νέα παρέμβαση. Αυτή τη φορά, το φορτηγάκι, δεν θα έχει μόνο ρούχα ή χαρτί υγείας, αλλά και σερβιέτες. Στις αποσκευές τους οι διοργανωτές θα έχουν, επίσης, όλο αυτό το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο, ανάδειξης της εγκληματικής λογικής που διέπει το σωφρονιστικό σύστημα και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των μεταναστών και μεταναστριών.

ΕΠΟΧΗ 01/04/2007

Το εξπρές του μεσονυχτίου δεν ταξιδεύει μόνο του

 

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ ΚΑΙ ΠΟΡΕIΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Έξω από το νου του ανθρώπου οι συνθήκες κράτησης – και όχι νοσηλείας – των ασθενών στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Κρεμάστηκε στο κελί του 15χρονος. Νεκρός και 30χρονος κρατούμενος.


Ένα 15χρονο παιδί κρεμάστηκε στο κελί του στο περιβόητο νοσοκομείο φυλακών Κορυδαλλού. Ήταν πολωνός. Έφτασε στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι θα ανακαλύψει μια καλύτερη ζωή. Έκανε λάθος. Η διαδρομή του είναι σε όλους μας γνωστή. Ανασφάλεια, ανεργία, εκμετάλλευση, ρατσισμός, απογοήτευση, πολλές φορές ανέχεια και πείνα, φυλακή, απελπισία.

Η ιστορία του μικρού Ματιέα Ντομίντ, μοιάζει με τόσες άλλες. Χιλιάδες παιδιά, χιλιάδες άνθρωποι περνούν τα σύνορα με τα πόδια ή με σαπιοκάραβα. Η γη της επαγγελίας, η κάθε γη της επαγγελίας, τους υποδέχεται σαν αριθμούς, σαν εν δυνάμει εχθρούς.

Αυτή ήταν η ζωή του πιτσιρικά. Αυτά πρόλαβε να δει. Αυτά βίωσε.

Κάποιος δημοσιογράφος ρώτησε τι είχε κάνει ο μικρός. Λες και η ανθρώπινη ζωή, μετράει ανάλογα με τις πράξεις σου.

Θα ξεχαστεί ο Ματιέα. Ξεχάστηκε ήδη. Όπως τόσοι άλλοι, που κρεμάστηκαν, που δολοφονήθηκαν, που εξοντώθηκαν σωματικά και ψυχικά μέσα στις φυλακές και τα κρατητήρια. Ο Ματιέα δεν ήταν τίποτα. Δεν ήταν Έλληνας, δεν ήταν δικός μας, δεν ήταν καν αριστερός ή αναρχικός. Δεν μας ανήκει. Μπορεί να ξεχαστεί εύκολα.

Όπως και οι τέσσερις κρατούμενοι που κάηκαν ζωντανοί στο κελί 80 του Κορυδαλλού. Όπως και ο 52χρονος Ν. Σιψάς που πέθανε αβοήθητος στις φυλακές Ναυπλίου. Όπως και ο τελευταίος στη μακρά λίστα των νεκρών στις φυλακές, ο 30χρονος Νεκτάριος Τσολάκης. Όπως και ο κρατούμενος στην Κομοτηνή που έχασε τη ζωή του την περασμένη εβδομάδα. Ανώνυμοι, απλοί αριθμοί, παραβατικοί, κακούργοι.

Ξεχάστηκε ο Σιψάς. Το όνομα του κρατούμενου στην Κομοτηνή δεν το μάθαμε ποτέ. Δεν θα το μάθουμε.

Κρατούμενοι από το νοσοκομείο του Κορυδαλλού μας κατήγγειλαν ότι μόλις το τελευταίο εξάμηνο έχουν πεθάνει αβοήθητοι δεκάδες άνθρωποι. Κανείς δεν τους αναζήτησε. Κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί και π;vς. Δεν δημιουργήθηκε θέμα. Δεν έγιναν τηλεοπτικές εκπομπές. Οι εφημερίδες, κάποιες και αυτές, αφιέρωσαν λίγες μόνο αράδες. Οι άλλες σιώπησαν. Η τηλεόραση για άλλα τυρβάζει, σιωπή…

Άβατο, κλειστές πόρτες, τεράστια τείχη, ανθρωποφύλακες… Η κοινωνία πάντα εκτός. Οι δικηγορικοί σύλλογοι, οι οργανώσεις δικαιωμάτων, συναντούν πόρτες ερμητικά κλειστές. Σιωπή… Τα κόμματα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αδιαφορούν. Μιλάει το βαθύ κράτος, πράττει το βαθύ κράτος.

Μόνο που τώρα, υπάρχει ρωγμή. Μια χούφτα άνθρωποι σπάνε το πέπλο της σιωπής. «Οι μέσα», επικοινωνούν με «τους έξω». Το εξπρές του μεσονυχτίου, παύει να ταξιδεύει μόνο του. Ένα κίνημα αλληλεγγύης σταδιακά αναπτύσσεται. Οι κρατούμενοι δεν είναι μόνοι τους, βοηθούντος και του διαδικτύου (http://www.keli.gr)/, του Ραδιοσταθμού «Κόκκινο», της «Εποχής». Η φωνή τους βγαίνει στον αέρα. Ακούγονται.

Σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, πραγματοποιεί συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας στον Κορυδαλλό και στη συνέχεια πορεία προς τις φυλακές και το «νοσοκομείο» των φυλακών. Εκεί, οι φωνές θα συναντηθούν. Γιατί ο ήχος διασχίζει τον αέρα, διαπερνά το μπετό. Οι ανθρωποφύλακες, δεν μπορούν να το εμποδίσουν, όπως δεν μπορούν να εμποδίσουν αυτό, που όπως όλα δείχνουν, γεννιέται.

Κάπως έτσι αρχίζουν να βγαίνουν στο φως οι καταγγελίες των κρατουμένων για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στο κατ΄ ευφημισμό νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Για τα βασανιστήρια, την απομόνωση, τις «σουίτες» για όσους από τους κρατούμενους είναι «καλά παιδιά», για τα κάτεργα για όσους είναι τα «κακά παιδιά», για τους καρκινοπαθείς που στερούνται στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, για τους τοξικομανείς που χάνονται στο λαβύρινθο της αδιαφορίας, για τον Παναγιώτη Γεωργιάδη που συνεχίζει τον αγώνα του, αυτή τη φορά μέσα στην αποθήκη – νοσοκομείο, για τους κρατούμενους που παίζουν το ρόλο των νοσηλευτών, για την στρατικοποίηση της υγείας, (το νοσοκομείο υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και πολλοί από τους γιατρούς είναι στρατιωτικοί), για τα ψυχοφάρμακα που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε «κομοδίνα», την ίδια ώρα που αναζητείται ασπιρίνη και τόσα άλλα.

Σήμερα κάποιοι και κάποιες θα πάνε στον Κορυδαλλό. Ίσως να είναι λίγοι. Όμως το απόστημα της αδιαφορίας έσπασε, αρχίζει να σπάει.

Πάνος Λάμπρου
ΕΠΟΧΗ 01/04/2007

Τα νοσοκομεία στις φυλακές, είναι κολαστήρια που χάνονται ζωές

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΊΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Διαδήλωση έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού

Κρατούμενοι αδέλφια δεν είστε μόνοι, η αλληλεγγύη μας ενώνει, φώναζαν οι διαδηλωτές από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής. Έξω, τρόπος του λέγειν, δηλαδή, καθώς αστυνομικές δυνάμεις είχαν κλείσει όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στο συγκρότημα των φυλακών.

Η διαδήλωση – διαμαρτυρία, έγινε με αφορμή την αυτοκτονία του 15χρονου Ματιέα Ντομίντ στο περιβόητο νοσοκομείο των φυλακών, τις σοβαρότατες καταγγελίες των κρατουμένων για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης –και όχι νοσηλείας– των ασθενών κρατουμένων, αλλά και το θάνατο του νεαρού Ε. Τσολάκη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες την Παρασκευή 30 Μαρτίου.

Τελικά, οι διαδηλωτές κατάφεραν να φτάσουν σε σημείο που είχαν οπτική επαφή με την πρώτη πτέρυγα των φυλακών, αλλά και με το νοσοκομείο. Η παρουσία των διαδηλωτών έγινε γρήγορα αντιληπτή από τους κρατούμενους, οι οποίοι ανταπέδιδαν τα συνθήματα, σφύριζαν, έβγαζαν τα χέρια τους από τα κάγκελα και χαιρετούσαν ή κουνούσαν πανιά.

Οι διαδηλωτές συνέχιζαν να επικοινωνούν με τους κρατούμενους φωνάζοντας συνθήματα, όπως: «Είναι κατάντια και ντροπή, ανήλικοι πεθαίνουν στη φυλακή», «Το πρόβλημα δεν είναι οι φυλακές να φύγουν, είναι οι συνθήκες ανθρώπινες να γίνουν», «Τα νοσοκομεία στις φυλακές είναι κολαστήρια που χάνονται ζωές», «Όχι ανήλικοι στις φυλακές», «Ο δήμαρχος κάνει το παπί, δεν άκουσε δεν είδε για τη φυλακή», «Το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά».

Τα συνθήματα έπεφταν σαν βροχή και η ατμόσφαιρα φορτίστηκε περισσότερο όταν κρατούμενος φώναξε «εδώ σκοτώνουν παιδιά».

Λίγο πριν φύγουν τα μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, ευχήθηκαν στους κρατούμενους «κουράγιο», «καλό μήνα», ενώ υποσχέθηκαν ότι θα ξανάρθουν.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες των ίδιων των ασθενών – κρατουμένων, το νοσοκομείο της φυλακής ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι, όπως θα έπρεπε στο υπ. Υγείας.

Επίσης, ότι το τελευταίο διάστημα έχουν πεθάνει δεκάδες κρατούμενοι। Καρκινοπαθείς πεθαίνουν αβοήθητοι, ενώ έχουμε πολλά καρδιακά χωρίς να καμία πρώτη βοήθεια. Μόνο ένας κρατούμενος, από τους τρεις που έχουν αναλάβει το «βαρύ» έργο έχει μεταφέρει το τελευταίο εξάμηνο 45 νεκρούς. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ασθενών (Ασθενείς με ηπατίτιδα, καρκινοπαθείς και τοξικομανείς είναι όλοι μαζί). Ελάχιστα κρεβάτια διαθέτουν σεντόνια ή μαξιλάρια, ενώ τους ανήμπορους ασθενείς τους καθαρίζουν συγκρατούμενοί τους. Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά και χαρτιά τουαλέτας, ή κατάσταση, όπως οι ίδιοι οι κρατούμενοι περιγράφουν είναι φρικτή. Υπάρχουν έως και ανάπηροι γέροντες. Τα στρώματα είναι βρομερά, όπως και οι κουβέρτες. Οι θάλαμοι – κελιά δεν διαθέτουν κάθισμα, ενώ τα ψυχοφάρμακα τα δίνουν με τις χούφτες.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, καταγγέλλει τις μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης, που μόνο με το κινηματογραφικό έργο «εξπρές του μεσονυχτίου» μπορεί να συγκριθεί.

Ζητάει, να υπαχθεί άμεσα το νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού στο υπουργείο Υγείας και να στελεχωθεί με επαρκές νοσηλευτικό και επιστημονικό προσωπικό. Επίσης, να πάρει τέλος το απαράδεκτο καθεστώς του άβατου και να ανοίξουν οι πόρτες της φυλακής στις κοινωνικές οργανώσεις.

Τέλος, θεωρεί αδιανόητο να κρατούνται στον ίδιο χώρο ανήλικοι. Θεωρεί δε, ότι έφτασε ή ώρα να καταργηθούν εξολοκλήρου οι φυλακές ανηλίκων, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο από τον προθάλαμο για τις φυλακές των ενηλίκων.

Τηλέφωνα επικοινωνίας 210 3635667, 6944361139 – 6974942918 (Πάνος Λάμπρου, Θεανώ Ποτήρη)

ΕΠΟΧΗ 01/04/2007