Το έγκλημα της φυλακής
Τρίτη και 13, Νομική Σχολή: Έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία διαρκούς δημόσιας σιωπής για τις φυλακές, την Τρίτη 13/02/2007 και μέσα σ’ ένα κατάμεστο από κόσμο αμφιθέατρο (πάνω από 450 άτομα), πρώην κρατούμενοι-ες -και σε κάποιες περιπτώσεις προσφάτως αποφυλακισθέντες- συγκλόνισαν με τις μαρτυρίες τους για το βίωμα της φυλακής και του εγκλεισμού, παραλύοντας και την τελευταία αυταπάτη του ακροατηρίου. Μαζί με τη φωνή των «πρώην μέσα» ακούστηκαν και οι φωνές των «έξω» (προς το παρόν;), σε μια εκδήλωση-συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, μιας πρωτοβουλίας που επιχειρεί να στρέψει τους προβολείς στο «κοινωνικό ζήτημα» των φυλακών και των κρατητηρίων.
Οι μαρτυρίες
Η πρώτη μαρτυρία ήταν εκείνη του Λάζαρου Πετρομελίδη, αντιρρησία συνείδησης, που βρέθηκε στις φυλακές της Κορίνθου, κατόπιν απόφασης χουντικού εισαγγελέα. Για τον Λ.Π. η αίσθηση της στέρησης της ελευθερίας, ο ατελείωτος νεκρός χρόνος της φυλακής και η νοσηρή άσκηση εξουσίας από το προσωπικό των φυλακών,- που σαν στόχο έχει την ταπείνωση και φυσικά όχι το σωφρονισμό των εγκλείστων-, η παντελής απουσία οποιασδήποτε δομής κοινωνικής πρόνοιας και (επαν)ένταξης, διαμορφώνουν το τοπίο της φυλακής, δηλαδή αυτής της ξεχωριστής μορφής «αποθήκης ανθρώπων».
Για αποθήκες ανθρώπων όμως μίλησε και ο Νίκος Κοβάνης, πρώην τοξικομανής και κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, σύμφωνα με τον οποίο, η ιδρυματοποίηση και ο στιγματισμός σφραγίζουν την ύπαρξη κάθε πρώην κρατούμενου. Αναφερόμενος στις εξευτελιστικές πρακτικές που εφαρμόζουν οι σωφρονιστικοί λειτουργοί στους έγκλειστους, κάθε φορά που οι τελευταίοι επιστρέφουν από άδεια (υποχρεωτική αφόδευση, έλεγχος στα απόκρυφα σημεία κλπ), μετέφερε μια ακόμη πραγματικότητα της φυλακής, αυτής της «μικρογραφίας της κοινωνίας», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Για τον Γιώργο Καλαϊτζίδη, πρώην πολιτικό κρατούμενο στις Φυλακές Κορυδαλλού και Ιωαννίνων, υπάρχουν 4 παράμετροι που πρέπει να θέσουμε όταν αγγίζουμε το ζήτημα των Φυλακών: Τη φυλακή ως θεσμό, τις συνθήκες κράτησης, τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους κρατούμενους και το αθέατο δικαστικό παρασκήνιο, δηλαδή το πώς οι άνθρωποι οδηγούνται στις φυλακές. Το αίτημα της κατάργησης των φυλακών, σύμφωνα με τον Γ.Κ., δεν πρέπει να αφήνει στο σκοτάδι ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες που επιβάλλονται στους κρατούμενους όσο εκείνοι βιώνουν το απάνθρωπο πρόσωπο της φυλακής. Ο υπερπληθυσμός, η εύκολη προφυλάκιση, οι αθρόες μεταγωγές και οι ξυλοδαρμοί εκείνων που αντιστέκονται και διαμαρτύρονται π.χ. για τον εμπρησμό κρατουμένων ή για το σαδιστικό παιχνίδι του παγωμένου νερού στα ντους το χειμώνα, αποτελούν κοινή εμπειρία ποινικών και πολιτικών κρατουμένων, και είναι χρέος του καθενός να αγωνίζεται μέσα και έξω από τις φυλακές.
Η Ευγενία Ρ., πρώην κρατούμενη στις φυλακές Κορυδαλλού και στο αναμορφωτήριο ανήλικων κοριτσιών του Παπάγου, αναφέρθηκε στη διαφορετική μεταχείριση των κρατουμένων, ανάλογα με την ταξική τους προέλευση ή το βαθμό συνεργασίας τους με τις σωφρονιστικές αρχές. «Αν είσαι ρουφιάνος, κάνεις νταλαβέρι και σου δίνουν να πιεις…Αλλιώς καταλαβαίνεις τι σημαίνει βία και θάνατος… Μπορεί να βλέπουν δυο κοπέλες να σφάζονται και να μην υπάρχει ψυχολόγος ή κοινωνικός λειτουργός για να τους συμπαρασταθεί», είπε χαρακτηριστικά. Η απουσία παροχής ειδών πρώτης ανάγκης στις κρατούμενες, (φαρμακευτικό υλικό, αλλά και στρώματα για τα κελιά), η κατασταλτική συμπεριφορά των σωφρονιστικών αρχών (δακρυγόνα και ξυλοδαρμοί) κάθε φορά που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους σε μια στάση, αλλά και ο ίδιος ο σχεδιασμός και η λειτουργία της «στέγης των ανηλίκων» (κάγκελα, ανθρωποφύλακες με υπάνθρωπη συμπεριφορά), συνθέτουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο ανήλικα κορίτσια καλούνται να αναμορφώσουν το χαρακτήρα τους και….να σωφρονιστούν!
Ο Νασίμ Μοχαμέντι, 22 χρονών από το Αφγανιστάν, κλείνει τρία χρόνια στην Ελλάδα και ήδη έχει ολοκληρώσει 15 μήνες στις Φυλακές του Αυλώνα. Μεταφέρθηκε με κινηματογραφικό τρόπο στα κρατητήρια των Αλλοδαπών, όταν τη δεύτερη μέρα της παραμονής του στην Ελλάδα, πήγε να ζητήσει άσυλο. Η συνέχεια έχει τα χαρακτηριστικά μιας φρίκης που ακόμα και αν συνιστά διαδικασία -ρουτίνα για το «καλωσόρισμα» των μεταναστών και προσφύγων στην χώρα μας, δεν σταματά να μας αηδιάζει και να μας σοκάρει: Ξυλοδαρμοί και θάνατοι στα κρατητήρια, αορίστου χρόνου παραμονή σ’ αυτές τις σωφρονιστικές αποθήκες που καταργούνται τα δικαιώματα, εξευτελιστική και προκλητική συμπεριφορά από τους ελληναράδες μισθοφόρους της αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας που επιδίδονται σε ασκήσεις προσβολών και αποκτήνωσης των μεταναστών, υποχρεώνοντας τους π.χ. να φοράνε τα ίδια ρούχα για 3 μήνες, παραπομπή σε δίκη χωρίς δικηγόρο και μεταφραστή, επιβολή μιας διαρκούς καταδίκης. Ο Νασίμ, εν τω μεταξύ έχασε, εκεί κάπου μέσα στη φυλακή, το δικαίωμα να ζητήσει άσυλο και σήμερα το μόνο χαρτί που πιστοποιεί την ύπαρξή του –όπως και πολλών άλλων μεταναστών- είναι το αποφυλακιστήριο.
«…Οι άνθρωποι στις φυλακές είναι ζωντανοί - νεκροί… Η φυλακή είναι η ανυπαρξία της ζωής», είπε η Αγγελική Σωτηροπούλου. «Σε καταδικάζουν σε μια αφύσικη κατάσταση...Τα επισκεπτήρια, γίνονται πίσω από τζάμι και δεν μπορείς ούτε ένα άγγιγμα, ούτε μια χειραψία να κάνεις…». Για την Α. Σ., η φυλακή είναι μια σύγχρονη Λέρος, όπου οι «κρατούμενες με προβλήματα» (ανήλικες και ενήλικες, άρρωστες ή ζωηρές), βομβαρδίζονται με ψυχοφάρμακα, μεταφέρονται στο ψυχιατρείο ή στην απομόνωση, γυμνές και κλειδωμένες σ’ ένα κελί, περιμένοντας να πεθάνουν. Τραγική αντίφαση της πραγματικότητας της φυλακής: Ο χώρος της απομόνωσης είναι ο μόνος χώρος που μπορείς να αισθανθείς πως δεν παρακολουθείσαι από το «μάτι της φυλακής». Ένα μάτι που παρακολουθεί όλες σου τις κινήσεις (από το να ντυθείς μέχρι…) που δεν σ’ αφήνει ποτέ μόνο-η σου, σ’ ένα χώρο που ταυτόχρονα βιώνεις την απόλυτη μοναξιά. «Ποιο είναι λοιπόν μεγαλύτερο έγκλημα; Η κλοπή ή ο εγκλεισμός;» αναρωτήθηκε η Αγγελική.
Η Σούλα, που είδε τη αφίσα στο δρόμο και ήρθε στην εκδήλωση μίλησε για την εμπειρία της από το ανηλίκων θηλέων Παπάγου, περιέγραψε με ανατριχιαστικό τρόπο πως οι συνθήκες εγκλεισμού ωθούν τις κρατούμενες σε απελπιστικές επιλογές έκφρασης, όπως αυτοτραυματισμοί και τρέλα. Μίλησε όμως και για τις ηπατίτιδες και τις άλλες αρρώστιες που απλόχερα φιλοδωρεί η φυλακή.
Ο Γιώργος πρώην τοξικομανής και περιπλανώμενος κρατούμενος στις φυλακές Αυλώνα, Ναυπλίου και Κω, ξεπήδησε από το ακροατήριο και αισθάνθηκε την ανάγκη να μιλήσει. Για εκείνους που κρεμιούνται στα κελιά και πεθαίνουν χωρίς ποτέ να μαθαίνουν τίποτα οι «απ’ έξω», για τις ισορροπίες που δεν καταρρέουν στη φυλακή χάρις στην αβίαστη και άφθονη κίνηση της πρέζας και των χαπιών…από το προσωπικό των φυλακών, φυσικά.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων συνεχίζει τη δραστηριότητά της, προγραμματίζοντας παρόμοιες εκδηλώσεις σε Χαλκίδα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Γιάννενα.
Τηλέφωνο επικοινωνίας 210-3635667.
ΑΡΧΕΙΟ
Πέμπτη, 15 Φεβρουαρίου 2007
Τετάρτη, 14 Φεβρουαρίου 2007
Πρώην κρατούμενοι μιλούν για το σωφρονιστικό
Κατηγορίες:
δημοσιεύματα για μας
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - Έλενα Καρανάτση
«Με λένε Γιώργο Σ. και ξεκίνησα την καριέρα μου στις φυλακές Αυλώνα 18,5 ετών. Ήταν ένα πανεπιστήμιο κακοποιών· τι ναρκωτικά, τι σιδεριές, τι μαχαιριές... Μετά πήγα στις φυλακές Ναυπλίου, όπου οι υπάλληλοι περνούσαν την πρέζα αέρα μέσα. Έχω πολύ θυμό μέσα μου γι’ αυτό το σωφρονιστικό σύστημα»...
M’ αυτά τα σκληρά λόγια άνοιξε η χθεσινοβραδινή εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων στο αμφιθέατρο της υπό κατάληψη Νομικής Σχολής Αθηνών με τίτλο «Αντιλαλούν οι φυλακές, μιλούν πρώην κρατούμενοι». Η πρωτοβουλία έχει αρχίσει και αποδίδει καρπούς, υποστήριξε ο γιατρός Ν. Μανιός, που έχει εργαστεί σε φυλακές, τις οποίες χαρακτήρισε κάτι μεταξύ Σπιναλόγκας και Καιάδα. Την εμπειρία τους από τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας μετέφεραν πρώην κρατούμενοι. Ο Ν. Λοβάνης, πρώην χρήστης - κρατούμενος είπε ότι το πρώτο οδυνηρό αίσθημα στις φυλακές ήταν η καταστολή κάθε συναισθήματος. «Αυτό που κέρδισα από τις φυλακές θα το πω πολύ ωμά ήταν κάποιες γνωριμίες, για να μπορώ μετά να διακινώ ή να βρίσκω πολύ εύκολα ναρκωτικά. Όσο για την κοινωνική επανένταξη, δεν υπάρχει τίποτα»... Στην υπόθεση των τεσσάρων θανάτων κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς στον Κορυδαλλό αναφέρθηκε ο πρώην κρατούμενος, Γ. Καλαϊτζίδης. «Υπήρξε τότε μία πολύ κρίσιμη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση 50 λεπτών στην κατάσβεση της φωτιάς, με αποτέλεσμα να καούν 4 κρατούμενοι. Όσοι από αλληλεγγύη έμειναν έξω από τα κελιά τους εκείνο το βράδυ έπεσαν θύματα άγριων ξυλοδαρμών και μαζικών μεταγωγών». Ο ίδιος μίλησε και για τη φυλακή Ιωαννίνων, χαρακτηρίζοντάς την ως τη χειρότερη φυλακή της χώρας, όπου, όπως χαρακτηριστικά είπε «δεν υπάρχουν καν θάλαμοι και κυκλοφορούν αρουραίοι»...
Συγκλονιστική ήταν η αφήγηση ενός Αφγανού πρόσφυγα, ο οποίος εξέτισε ποινή 15 μηνών στις φυλακές Αυλώνα. «Πήγα να ζητήσω άσυλο στο τμήμα αλλοδαπών και βρέθηκα στη φυλακή, αφού με χτύπησε ο αστυνομικός. Στο δικαστήριο δεν μου έφεραν ούτε δικηγόρο ούτε μεταφραστή. Φοβόμουν. Δεν ήξερα κανένα. Στις 16 μέρες που έμεινα στο κρατητήριο έφαγα ξύλο ακόμα και από κρατούμενους, οι οποίοι με φωνάζαν κοροϊδευτικά Μπιν Λάντεν»...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_203240_14/02/2007_215944
«Με λένε Γιώργο Σ. και ξεκίνησα την καριέρα μου στις φυλακές Αυλώνα 18,5 ετών. Ήταν ένα πανεπιστήμιο κακοποιών· τι ναρκωτικά, τι σιδεριές, τι μαχαιριές... Μετά πήγα στις φυλακές Ναυπλίου, όπου οι υπάλληλοι περνούσαν την πρέζα αέρα μέσα. Έχω πολύ θυμό μέσα μου γι’ αυτό το σωφρονιστικό σύστημα»...
M’ αυτά τα σκληρά λόγια άνοιξε η χθεσινοβραδινή εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων στο αμφιθέατρο της υπό κατάληψη Νομικής Σχολής Αθηνών με τίτλο «Αντιλαλούν οι φυλακές, μιλούν πρώην κρατούμενοι». Η πρωτοβουλία έχει αρχίσει και αποδίδει καρπούς, υποστήριξε ο γιατρός Ν. Μανιός, που έχει εργαστεί σε φυλακές, τις οποίες χαρακτήρισε κάτι μεταξύ Σπιναλόγκας και Καιάδα. Την εμπειρία τους από τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας μετέφεραν πρώην κρατούμενοι. Ο Ν. Λοβάνης, πρώην χρήστης - κρατούμενος είπε ότι το πρώτο οδυνηρό αίσθημα στις φυλακές ήταν η καταστολή κάθε συναισθήματος. «Αυτό που κέρδισα από τις φυλακές θα το πω πολύ ωμά ήταν κάποιες γνωριμίες, για να μπορώ μετά να διακινώ ή να βρίσκω πολύ εύκολα ναρκωτικά. Όσο για την κοινωνική επανένταξη, δεν υπάρχει τίποτα»... Στην υπόθεση των τεσσάρων θανάτων κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς στον Κορυδαλλό αναφέρθηκε ο πρώην κρατούμενος, Γ. Καλαϊτζίδης. «Υπήρξε τότε μία πολύ κρίσιμη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση 50 λεπτών στην κατάσβεση της φωτιάς, με αποτέλεσμα να καούν 4 κρατούμενοι. Όσοι από αλληλεγγύη έμειναν έξω από τα κελιά τους εκείνο το βράδυ έπεσαν θύματα άγριων ξυλοδαρμών και μαζικών μεταγωγών». Ο ίδιος μίλησε και για τη φυλακή Ιωαννίνων, χαρακτηρίζοντάς την ως τη χειρότερη φυλακή της χώρας, όπου, όπως χαρακτηριστικά είπε «δεν υπάρχουν καν θάλαμοι και κυκλοφορούν αρουραίοι»...
Συγκλονιστική ήταν η αφήγηση ενός Αφγανού πρόσφυγα, ο οποίος εξέτισε ποινή 15 μηνών στις φυλακές Αυλώνα. «Πήγα να ζητήσω άσυλο στο τμήμα αλλοδαπών και βρέθηκα στη φυλακή, αφού με χτύπησε ο αστυνομικός. Στο δικαστήριο δεν μου έφεραν ούτε δικηγόρο ούτε μεταφραστή. Φοβόμουν. Δεν ήξερα κανένα. Στις 16 μέρες που έμεινα στο κρατητήριο έφαγα ξύλο ακόμα και από κρατούμενους, οι οποίοι με φωνάζαν κοροϊδευτικά Μπιν Λάντεν»...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_203240_14/02/2007_215944
Κυριακή, 11 Φεβρουαρίου 2007
Θέμα αξιοπρέπειας
Κατηγορίες:
δημοσιεύματα για μας
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – Χρήστος Ζέρβας
* Μια πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα εκδήλωση οργανώνει την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου, στη Νομική, η νεοσύστατη Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Ειδικοί επιστήμονες αλλά και πρώην κρατούμενοι θα μιλήσουν για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι περίπου 10.000 έγκλειστοι των ελληνικών φυλακών.
* «Επειδή», όπως λένε, «ο πολιτισμός κάθε κοινωνίας καθρεφτίζεται και δοκιμάζεται στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές διαχειρίζονται τους φυλακισμένους», η υπόθεση αφορά την αξιοπρέπεια όλων μας.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=11.02.2007,id=80368732,94551516,8168860,14093084,21991580,36103708,43601820,57791772,65551004,71335964,87812508,93486876,7104476,12897628,29315804,35108956,42861020,57055068,64617692,78660188
* Μια πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα εκδήλωση οργανώνει την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου, στη Νομική, η νεοσύστατη Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Ειδικοί επιστήμονες αλλά και πρώην κρατούμενοι θα μιλήσουν για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι περίπου 10.000 έγκλειστοι των ελληνικών φυλακών.
* «Επειδή», όπως λένε, «ο πολιτισμός κάθε κοινωνίας καθρεφτίζεται και δοκιμάζεται στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές διαχειρίζονται τους φυλακισμένους», η υπόθεση αφορά την αξιοπρέπεια όλων μας.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=11.02.2007,id=80368732,94551516,8168860,14093084,21991580,36103708,43601820,57791772,65551004,71335964,87812508,93486876,7104476,12897628,29315804,35108956,42861020,57055068,64617692,78660188
Παρασκευή, 9 Φεβρουαρίου 2007
Πρώην κρατούμενοι μιλούν για τις συνθήκες κράτησης
Κατηγορίες:
οι ανακοινώσεις μας
Εκδήλωση, Τρίτη 13/02/2007, 7μ.μ., Νομική Σχολή Αθήνας, 1ος όροφος, Α’ αμφιθέατρο
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, είναι μια νέα συλλογική προσπάθεια που αφορά, κυρίως, τις συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια και τις φυλακές. Στην πραγματικότητα, είναι ένα μοναδικό, εδώ και χρόνια -κινηματικού τύπου- εγχείρημα. Η Πρωτοβουλία μας ξεκίνησε τα πρώτα βήματά της αμέσως μετά το τραγικό συμβάν με το κελί 80 στον Κορυδαλλό όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τέσσερις άνθρωποι. Η εγκληματική αδιαφορία των ανθρωποφυλάκων, οι καταγγελίες κρατουμένων ότι στην πραγματικότητα τους έκαψαν, η αποκάλυψη ότι εκείνη την ημέρα, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις το νερό στον Κορυδαλλό ήταν κομμένο, έφερε στην επιφάνεια ότι εντός των φυλακών υπάρχουν και άλλες φυλακές, ότι οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι, ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής, όταν πρόκειται για κρατούμενο, έχει ελάχιστη αξία.
Σήμερα, η Πρωτοβουλία μας, που απαρτίζεται από ένα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, ανάμεσά τους εκπρόσωποι ή μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι και άλλοι, έχει πετύχει ουσιαστική επικοινωνία με κρατούμενους σε πάνω από δέκα φυλακές της χώρας.
Τα μηνύματα από όλες σχεδόν τις περιπτώσεις είναι περίπου τα ίδια. Παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή, απίστευτος αυταρχισμός, διακρίσεις, καταστρατήγηση ευεργετικών διατάξεων των νόμων, περιορισμός των αδειών κ.λ.π.. Κρατούμενοι βρίσκονται στη φυλακή 15 χρόνια και, ενώ δεν έχουν πειθαρχικά, -που συνήθως αποτελεί μια ικανή δικαιολογία για τη διεύθυνση των φυλακών-, δεν έχουν πάρει ποτέ άδεια. Τα πειθαρχεία και η απομόνωση είναι πάντα ένα συνηθισμένο φαινόμενο όταν ο κρατούμενος δεν πειθαρχεί στις επιταγές των ανθρωποφυλάκων. Σε ορισμένες φυλακές η τουαλέτα του κελιού δεν διαθέτει πόρτα, ενώ έχουμε καταγγελίες ότι σε συνθήκες απομόνωσης κρατούμενοι αναγκάζονται να αφοδεύουν στο χώρο κράτησης. Έχουμε, επίσης, καταγγελίες ότι σε αγροτικές φυλακές κρατούμενοι κοιμούνται σε χώρο χωρίς θέρμανση, με το νερό να πλημμυρίζει το κελί – αποθήκη. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι υποστηρίζουν ότι ακόμα και ζώα θα υπέφεραν να ζουν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Η περιβόητη σωφρονιστική πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο από εκδίκηση, από εξόντωση των κρατουμένων.
Αποφασίσαμε να διοργανώσουμε ανοιχτή εκδήλωση την ερχόμενη Τρίτη, στις 7 μ.μ. στη Νομική σχολή, στο αμφιθέατρο 1 στον πρώτο όροφο, με ομιλητές πρώην κρατούμενους. Πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί ο λόγος στους ίδιους. Θα μιλήσει νεαρός μετανάστης, που βρέθηκε στη φυλακή για το μόνο λόγο ότι δεν διέθετε χαρτιά. Πρώην χρήστης, ο οποίος έζησε τον εφιάλτη του εγκλεισμού αντί της φροντίδας και της απεξάρτησης. Πρώην κρατούμενος που πέρασε από τις πιο σκληρές φυλακές και έζησε όλη τη φρίκη της απομόνωσης και της ανθρώπινης ταπείνωσης. Η Αγγελική Σωτηροπούλου που βρέθηκε στα δικά μας λευκά κελιά. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης που πρόσφατα απέκτησε την ελευθερία του και είναι σήμερα μαζί μας. Ο Λάζαρος Πετρομελίδης που βρέθηκε στη φυλακή ως αντιρρησίας συνείδησης. Επίσης, θα δοθεί ο λόγος σε επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τη φυλακή και τις συνθήκες κράτησης. Ανάμεσά τους, ο εγκληματολόγος Βασίλης Καρύδης, η πανεπιστημιακός Αφροδίτη Κουκουτσάκη, η δικηγόρος Γιάννα Κούτροβικ κ.ά.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: Λουκία Κοτρωνάκη 6972245791, Πάνος Λάμπρου 6944361139, Θεανώ Ποτήρη 6974942918, Αλεξία Τσούνη 6974461210.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, είναι μια νέα συλλογική προσπάθεια που αφορά, κυρίως, τις συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια και τις φυλακές. Στην πραγματικότητα, είναι ένα μοναδικό, εδώ και χρόνια -κινηματικού τύπου- εγχείρημα. Η Πρωτοβουλία μας ξεκίνησε τα πρώτα βήματά της αμέσως μετά το τραγικό συμβάν με το κελί 80 στον Κορυδαλλό όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τέσσερις άνθρωποι. Η εγκληματική αδιαφορία των ανθρωποφυλάκων, οι καταγγελίες κρατουμένων ότι στην πραγματικότητα τους έκαψαν, η αποκάλυψη ότι εκείνη την ημέρα, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις το νερό στον Κορυδαλλό ήταν κομμένο, έφερε στην επιφάνεια ότι εντός των φυλακών υπάρχουν και άλλες φυλακές, ότι οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι, ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής, όταν πρόκειται για κρατούμενο, έχει ελάχιστη αξία.
Σήμερα, η Πρωτοβουλία μας, που απαρτίζεται από ένα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, ανάμεσά τους εκπρόσωποι ή μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι και άλλοι, έχει πετύχει ουσιαστική επικοινωνία με κρατούμενους σε πάνω από δέκα φυλακές της χώρας.
Τα μηνύματα από όλες σχεδόν τις περιπτώσεις είναι περίπου τα ίδια. Παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή, απίστευτος αυταρχισμός, διακρίσεις, καταστρατήγηση ευεργετικών διατάξεων των νόμων, περιορισμός των αδειών κ.λ.π.. Κρατούμενοι βρίσκονται στη φυλακή 15 χρόνια και, ενώ δεν έχουν πειθαρχικά, -που συνήθως αποτελεί μια ικανή δικαιολογία για τη διεύθυνση των φυλακών-, δεν έχουν πάρει ποτέ άδεια. Τα πειθαρχεία και η απομόνωση είναι πάντα ένα συνηθισμένο φαινόμενο όταν ο κρατούμενος δεν πειθαρχεί στις επιταγές των ανθρωποφυλάκων. Σε ορισμένες φυλακές η τουαλέτα του κελιού δεν διαθέτει πόρτα, ενώ έχουμε καταγγελίες ότι σε συνθήκες απομόνωσης κρατούμενοι αναγκάζονται να αφοδεύουν στο χώρο κράτησης. Έχουμε, επίσης, καταγγελίες ότι σε αγροτικές φυλακές κρατούμενοι κοιμούνται σε χώρο χωρίς θέρμανση, με το νερό να πλημμυρίζει το κελί – αποθήκη. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι υποστηρίζουν ότι ακόμα και ζώα θα υπέφεραν να ζουν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Η περιβόητη σωφρονιστική πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο από εκδίκηση, από εξόντωση των κρατουμένων.
Αποφασίσαμε να διοργανώσουμε ανοιχτή εκδήλωση την ερχόμενη Τρίτη, στις 7 μ.μ. στη Νομική σχολή, στο αμφιθέατρο 1 στον πρώτο όροφο, με ομιλητές πρώην κρατούμενους. Πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί ο λόγος στους ίδιους. Θα μιλήσει νεαρός μετανάστης, που βρέθηκε στη φυλακή για το μόνο λόγο ότι δεν διέθετε χαρτιά. Πρώην χρήστης, ο οποίος έζησε τον εφιάλτη του εγκλεισμού αντί της φροντίδας και της απεξάρτησης. Πρώην κρατούμενος που πέρασε από τις πιο σκληρές φυλακές και έζησε όλη τη φρίκη της απομόνωσης και της ανθρώπινης ταπείνωσης. Η Αγγελική Σωτηροπούλου που βρέθηκε στα δικά μας λευκά κελιά. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης που πρόσφατα απέκτησε την ελευθερία του και είναι σήμερα μαζί μας. Ο Λάζαρος Πετρομελίδης που βρέθηκε στη φυλακή ως αντιρρησίας συνείδησης. Επίσης, θα δοθεί ο λόγος σε επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τη φυλακή και τις συνθήκες κράτησης. Ανάμεσά τους, ο εγκληματολόγος Βασίλης Καρύδης, η πανεπιστημιακός Αφροδίτη Κουκουτσάκη, η δικηγόρος Γιάννα Κούτροβικ κ.ά.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: Λουκία Κοτρωνάκη 6972245791, Πάνος Λάμπρου 6944361139, Θεανώ Ποτήρη 6974942918, Αλεξία Τσούνη 6974461210.
Τρίτη, 6 Φεβρουαρίου 2007
Πρόσκληση σε συνέντευξη τύπου και εκδήλωση
Κατηγορίες:
οι ανακοινώσεις μας
Η φυλακή είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας
Ο θάνατος του Ιρανού μετανάστη, τη Δευτέρα 05/02/2007, στα κρατητήρια –«πρόχειρες φυλακές» του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας αναδεικνύει για ακόμα μια φορά, και με τραγικό τρόπο, το εγκληματικό πρόσωπο της ελληνικής αστυνομίας αλλά και του δικαστικού της βραχίονα.
Η επί 9 μήνες, αυθαίρετη «προσωρινή κράτηση» των 3 διαδηλωτών για τα επεισόδια της πορείας του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ και ο χαρακτηριστικός σαδισμός με τον οποίο πολιτική και κρατική εξουσία απάντησε στην συνεχιζόμενη απεργία πείνας των 2, αποτελεί μια πραγματική επίδειξη αυταρχισμού, αλλά και «σημεία των καιρών».
Καθημερινά η δικαστική και «σωφρονιστική» εξουσία, επιβάλλει εξευτελιστικούς όρους επιβίωσης στους κρατούμενους, τιμωρεί αμείλικτα όσους διαμαρτύρονται μέσα σε αυτά τα ανθρώπινα κολαστήρια, χτίζουν φυλακές μέσα στις φυλακές, εκπονούν σχέδια στρατωνισμού της κοινωνίας.
Επειδή όμως ο πολιτισμός κάθε κοινωνίας καθρεφτίζεται και δοκιμάζεται στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές διαχειρίζονται «αυτούς που την απειλούν», στους φυλακισμένους και τις υπόλοιπες κοινωνικά «αποδιοπομπαίες ομάδες», αποτελεί ευθύνη όλων μας να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια για όλους, και να αντιταχθούμε σε κάθε περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών με όλες μας τις δυνάμεις και τις ευαισθησίες.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων καλεί σε συνέντευξη Τύπου, την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007, στις 12, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας (Ακαδημίας 60) με θέμα τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στις φυλακές και τα κρατητήρια. Θα μιλήσουν οι: Αφροδίτη Κουκουτσάκη (εγκληματολόγος, Πάντειο Πανεπιστήμιο), Γιάννα Κούρτοβικ (δικηγόρος), Γ. Καλαϊτζίδης (πρώην κρατούμενος), Θεανώ Ποτήρη (μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων). Παρεμβαίνουν επίσης μέλη κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, συλλογικότητες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων.
Την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007, στις 7 μ.μ., στη Νομική Σχολή Αθήνας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - ενημέρωση για τις φυλακές. Θα μιλήσουν πρώην κρατούμενοι.
Ο θάνατος του Ιρανού μετανάστη, τη Δευτέρα 05/02/2007, στα κρατητήρια –«πρόχειρες φυλακές» του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας αναδεικνύει για ακόμα μια φορά, και με τραγικό τρόπο, το εγκληματικό πρόσωπο της ελληνικής αστυνομίας αλλά και του δικαστικού της βραχίονα.
Η επί 9 μήνες, αυθαίρετη «προσωρινή κράτηση» των 3 διαδηλωτών για τα επεισόδια της πορείας του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ και ο χαρακτηριστικός σαδισμός με τον οποίο πολιτική και κρατική εξουσία απάντησε στην συνεχιζόμενη απεργία πείνας των 2, αποτελεί μια πραγματική επίδειξη αυταρχισμού, αλλά και «σημεία των καιρών».
Καθημερινά η δικαστική και «σωφρονιστική» εξουσία, επιβάλλει εξευτελιστικούς όρους επιβίωσης στους κρατούμενους, τιμωρεί αμείλικτα όσους διαμαρτύρονται μέσα σε αυτά τα ανθρώπινα κολαστήρια, χτίζουν φυλακές μέσα στις φυλακές, εκπονούν σχέδια στρατωνισμού της κοινωνίας.
Επειδή όμως ο πολιτισμός κάθε κοινωνίας καθρεφτίζεται και δοκιμάζεται στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές διαχειρίζονται «αυτούς που την απειλούν», στους φυλακισμένους και τις υπόλοιπες κοινωνικά «αποδιοπομπαίες ομάδες», αποτελεί ευθύνη όλων μας να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια για όλους, και να αντιταχθούμε σε κάθε περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών με όλες μας τις δυνάμεις και τις ευαισθησίες.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων καλεί σε συνέντευξη Τύπου, την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007, στις 12, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας (Ακαδημίας 60) με θέμα τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στις φυλακές και τα κρατητήρια. Θα μιλήσουν οι: Αφροδίτη Κουκουτσάκη (εγκληματολόγος, Πάντειο Πανεπιστήμιο), Γιάννα Κούρτοβικ (δικηγόρος), Γ. Καλαϊτζίδης (πρώην κρατούμενος), Θεανώ Ποτήρη (μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων). Παρεμβαίνουν επίσης μέλη κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, συλλογικότητες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων.
Την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007, στις 7 μ.μ., στη Νομική Σχολή Αθήνας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - ενημέρωση για τις φυλακές. Θα μιλήσουν πρώην κρατούμενοι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
