ΑΡΧΕΙΟ

 

Πέμπτη, 19 Απρίλιος 2007

Πόσα ακόμα κρατικά εγκλήματα σε κρατητήρια και φυλακές;

 

Τα σχόλια είναι περιττά όταν τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους…

· 58 νεκροί μέσα σε αστυνομικά τμήματα την τελευταία 10ετία (εκ των οποίων 29 δηλώθηκαν ως αυτοκτονίες)

· Τα τελευταία 2 χρόνια οι θάνατοι σε κρατητήρια διπλασιάστηκαν σε σχέση με τη διετία 2003-04, φτάνοντας τους 19

· Εκατοντάδες νεκροί μέσα σε φυλακές, μεταξύ άλλων ανήλικοι και ασθενείς (άγνωστο πόσοι ακριβώς)

Μόνο το τελευταίο δίμηνο (μέσα Φλεβάρη – μέσα Απρίλη) η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων έχει καταγράψει και καταγγέλλει 7 θανάτους σε κρατητήρια και φυλακές (ενώ δυστυχώς πάρα πολλοί άλλοι, ίσως οι περισσότεροι, δεν γίνονται ποτέ γνωστοί στον «έξω κόσμο»):

19 Απριλίου 2007: Θάνατος 45χρονου κρατουμένου από τις φυλακές Κομοτηνής στα κρατητήρια του Τμήματος Μεταγωγών Θεσσαλονίκης.
15 Απριλίου 2007: Αυτοκτονία 20χρονου Αλβανού στα κρατητήρια του Α.Τ. Ιλίου.
2 Απριλίου 2007: Θάνατος 26χρονου στην αγροτική φυλακή Αγιάς στα Χανιά.
30 Μαρτίου 2007: Θάνατος 30χρονου Νεκταρίου Τσολάκη στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
28 Μαρτίου 2007: Αυτοκτονία 15χρονου Πολωνού Ματιέα Ντομίντ στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Τέλος Μαρτίου 2007: Θάνατος κρατουμένου στις φυλακές Κομοτηνής.
27 Φεβρουαρίου 2007: Θάνατος 52χρονου Νίκου Σιψά στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου.

Στο τραγικό και εξωφρενικό περιστατικό το βράδυ της Κυριακής, ο 20χρονος βρέθηκε απαγχονισμένος με ιμάντα από τσαντάκι μέσης στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος στο Ίλιον. Οι γονείς του κρατούμενου, οι οποίοι του είχαν πάει διάφορα πράγματα λίγες ώρες νωρίτερα, κατηγορούν ευθέως την Αστυνομία ότι από την ολιγωρία και την αδιαφορία της χάθηκε το παιδί τους. Όπως καταγγέλλουν, ο νεαρός δεν είχε καν τσαντάκι μέσης. Γεννιούνται επομένως εύλογα ερωτηματικά… Η μητέρα του συμπλήρωσε ότι ο γιος της στην τελευταία τηλεφωνική τους συνομιλία έκανε λόγο για άσχημη συμπεριφορά από πλευράς των αστυνομικών. Αλλά ίσως το ακόμα πιο εξωφρενικό είναι ότι ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας περιορίστηκε να δηλώσει ότι «αιφνιδιάστηκε άσχημα» και να διατάξει Ένορκη Διοικητική Εξέταση. Άλλη μία Ε.Δ.Ε. δηλαδή σαν αυτές που διατάχθηκαν και για άλλα παρόμοια τραγικά περιστατικά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, όπως για την πυρκαγιά στο κελί 80 του Κορυδαλλού πέρυσι, όπου κάηκαν ζωντανοί 4 κρατούμενοι. Οι ευθύνες που καταλογίστηκαν στη διεύθυνση των φυλακών περιορίστηκαν σκανδαλωδώς στο επίπεδο της πλημμελούς άσκησης καθηκόντων και το μόνο που τους επιβλήθηκε ήταν στέρηση 3 ημερομισθίων, ενώ όσοι κρατούμενοι κατήγγειλαν τις βαριές ευθύνες της διεύθυνσης ακόμα τιμωρούνται (π.χ. ο απεργός πείνας Παναγιώτης Γεωργιάδης που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο απέναντι κελί).

Αυτοί που δυστυχώς δεν τιμωρούνται παρόλο που φέρουν την ευθύνη για τα εγκλήματα αυτά στις φυλακές και τα κρατητήρια είναι οι υπεύθυνοι αστυνομικοί ή σωφρονιστικοί υπάλληλοι και οι ανώτεροί τους. Ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που οδηγούνται στη δικαιοσύνη «πέφτουν στα μαλακά». Είτε αθωώνονται είτε καταδικάζονται σε ποινές με αναστολή. Πρόσφατο παράδειγμα η προχθεσινή απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κοζάνης που καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών με 3ετή αναστολή για ανθρωποκτονία από αμέλεια τον αστυφύλακα που κρίθηκε ένοχος για τον φρικτό θάνατο του 36χρονου Βασίλη Καραλευθέρη μέσα στο κελί του στις 26 Ιουνίου του 2005. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στον αστυφύλακα -υπεύθυνο της βάρδιας εκείνο το βράδυ- καταλογίστηκε πλημμελής άσκηση καθηκόντων, καθώς, όπως αναφέρεται, όφειλε να αφαιρέσει από τον κρατούμενο τον αναπτήρα, με τον οποίο φέρεται ότι έβαλε φωτιά στα στρώματα αφρολέξ του κελιού του στο Τμήμα Ασφαλείας Πτολεμαΐδας. Εν τω μεταξύ καταγγέλλεται ότι ο Βασίλης Καραλευθέρης απανθρακώθηκε μέσα στα κρατητήρια φορώντας χειροπέδες. Η Συνέλευση Αναρχικών - Αντιεξουσιαστών σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα οργάνωσε συγκέντρωση – πορεία στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαΐδας την παραμονή της δίκης και συγκέντρωση στα δικαστήρια Κοζάνης από το πρωί την ημέρα της δίκης. Να σημειωθεί ότι η δίκη πραγματοποιήθηκε ύστερα από προσφυγή των συγγενών του νεκρού κατά της αρχικής, απαλλακτικής για τους αστυνομικούς, εισαγγελικής απόφασης.

Από την άλλη, στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού όπου πρόσφατα είχαμε δύο νεκρούς, όχι μόνο κανένας δεν διώκεται αλλά οι άθλιες συνθήκες κράτησης καλά κρατούν…

Χωρητικότητα: 160 ασθενείς, αλλά… αυτή τη στιγμή βρίσκονται 300!
Ψυχίατροι: 1 μόνιμος και… 4 «επισκέπτες»!
Νοσηλευτές: «9», δηλαδή 4, διότι… οι 5 από τους 9 είναι κρατούμενοι!
Ψυχολόγοι: 1 (διορίσθηκε πριν 1 μήνα)
Κοινωνικοί λειτουργοί: 4 αλλά… φύλακες: περίπου 45!

Αυτή είναι η εικόνα του μοναδικού σε όλη την Ελλάδα ψυχιατρείου φυλακών από το οποίο περνούν 3.000 περίπου ασθενείς το χρόνο, έτσι όπως την σκιαγραφούν οι αριθμοί, τους οποίους παρουσίασε ο ίδιος ο διευθυντής του «νοσοκομείου» Δημήτρης Βουτσίνος στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που το επισκέφτηκε τη Μεγάλη Τετάρτη. Δικαιώνονται, λοιπόν, οι κρατούμενοι που κατήγγειλαν τις μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης – και όχι νοσηλείας – αλλά και η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων που οργάνωσε πορεία στον Κορυδαλλό και συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στις φυλακές Κορυδαλλού για τις απάνθρωπες συνθήκες στο ψυχιατρείο αλλά και στις φυλακές.

Όσον αφορά την αυτοκτονία του 15χρονου Ματιέα Ντομίντ, η διεύθυνση του ψυχιατρείου έδωσε τα εξής στοιχεία: Ο νεαρός είχε συλληφθεί για κατοχή 40 γραμμαρίων χασίς. Κρατήθηκε ως υπόδικος στις φυλακές Αυλώνα και στις 28 Φεβρουαρίου μεταφέρθηκε στο ψυχιατρείο των φυλακών με γνωμάτευση «διαταραχή συμπεριφοράς». Στον ένα μήνα «νοσηλείας» του, σύμφωνα με τα στοιχεία του ψυχιατρείου, τον είδε πέντε φορές γιατρός, ο οποίος, όμως, δεν είχε συντάξει τη γνωμάτευσή του, κάτι που όπως ειπώθηκε, είναι σύνηθες φαινόμενο. Στη διάρκεια της «νοσηλείας», διαπιστώθηκε ότι είχε τάσεις αυτοκαταστροφής, αλλά αυτό δεν αρκούσε ώστε να πάρουν τα αναγκαία μέτρα και να μεταφέρουν το παιδί σε πραγματικό νοσοκομείο. Στην πραγματικότητα αφέθηκε στην τύχη του. Με βάση τα στοιχεία προκύπτουν σοβαρές ευθύνες της εισαγγελίας που αποφάσισε τον εγκλεισμό του νεαρού, αλλά και πολλαπλά ερωτήματα για την ευκολία με την οποία οι δικαστές μοιράζουν, ενδεχομένως, ποινές σε ανήλικους. Στη συζήτηση, ήταν παρόντα και μέλη του σωματείου σωφρονιστικών υπαλλήλων του ψυχιατρείου, οι οποίοι έθεσαν το ζήτημα της υπαγωγής του νοσοκομείου των φυλακών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ακόμα και η διεύθυνση δέχτηκε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα άλλαζε άρδην την κατάσταση, καθώς, θα εξασφαλίζονταν έτσι η στελέχωσή του με επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε να επισκεφθεί τους «θαλάμους» - κελιά ή να δει αντιπροσωπεία των κρατουμένων, αλλά η διεύθυνση της το αρνήθηκε. Το άβατο καλά κρατεί…